Drama Türküsü'nü bilirsiniz, hani "adam öldürmeyi de bre Hasan, oyun mu sandın" diye hayıflanıyordu.

Harita değiştirmeyi oyun sananlar var.

İkinci Dünya Savaşı örneği duruyor önümüzde. Kabıma sığmıyorum, gerekçesiyle coşup 'yaşam alanı'na doğru taşan Almanlar, etraflarını işgale kalktı. Sonu, kendileri için de dünya için de hüsran olmadı mı

Aşk gibi hayâle de hudut çizilmiyor, ufkumuzu sınırlamayalım sınırlamamasına da...

İmkansızı istemekte sakınca yok ama gerçekçi davranmak kaydıyla.

Yakın tarih, yayılmacılık heveslerinin davetiye çıkardığı felaketlerle dolu. Biri de Saddam'ın, 1990'da Kuveyt'i Irak'ın 19. ili yapma macerasıydı. Hezimetle bitmedi mi

Bizim de başımıza ne geldiyse güç gösterisi adına gücümüzün üstünde dış politika izlemekten geldi. Ne geldi ki, demezsiniz herhalde.

Erdoğan; Türkiye'nin Türkiye'den büyük olduğunu, sınırlarımızdan ibaret olmadığını söylerken gönül coğrafyamızdan bahsediyor. Birinci Dünya Savaşı farklı şartlarda bitse Halep'in, Şam'ın vilayetimiz olacağını söylerken de öyle.

Putin'in, Kırım ve Ukrayna'da yaptığı gibi tarihsel topraklarımız üzerinde hak iddia etmiyor.

Etki, nüfuz alanımızın eski Osmanlı coğrafyasına uzandığını hatırlatıyor.

Gerçekçi dış politika da yanı başımızdaki Suriye'de olup bitenlere kayıtsız kalmamıza izin vermez zaten, o ayrı.

Fakat Erdoğan, böyle söylerken tambura takımı ayrı telden çalıyor.

Mehter davulunun sesi, uzaktan kulağa hoş geldiğinden olsa gerek. O sesin büyüsüne kapılanlar, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın sözlerini başka anlamdaymış gibi sunuyor.

Sanki bir bizim kızılelma ülkümüz, cihan hakimiyeti hülyamız var... Yunan'ın Megalo İdea'sı, Ermenistan'ın büyük Ermenistan rüyası, İsrail'in vaat edilmiş topraklar ütopyası, İngiltere'nin üstünde güneş batmayan imparatorluk hayâli, Rusya'nın çarlık Rusya'sı gibi emperyal özlemleri yok mu

Almanlar, 'yaşam alanı' sevdasına acı bir yıkımla veda etmedi mi

Sözüm, 'sınırlarımıza sığmıyoruz, bizi buraya hapsetmek istiyorlar' sözlerinden yayılmacılık hevesine kapılanlara!