Vefalı Türk

Ne sevenim var ne soranım var Öyle yalnızım kiÇilesiz günüm yok dert ararsan çokÖyle dertliyim kiBana kaderimin bir oyunu mu buAldı sevdiğimi verdi zulümü Dünyaya doymadan geçip gideceğimYoksa yaşamanın kanunu mu bu...Orhan Baba'nın bu şarkısı dolandı son zamanlarda dilime...Hani, "Coğrafya, insanların kaderidir " sözü de takıldı aklıma...Son zamanlarda dilimde Orhan Baba'nı şarkısı, aklımda da hep bu söz...Yüz küsur yıl önce, Ermeni rahat durmamış hem kendi insanının hem de yüz binlerce insanın hayatına sebep olmuştu!Batımızda ise Yunan...!Balkanlar'a bakıyoruz Arnavut'u , Bulgar'ı, Sırp'ı...!Derken, güneyden de Suriye...Sanırsın ki, hepsi Türk düşmanı!Evet, her birinin içerisinde ırsi arzuları yok değildir, lakin bireysel bazda içlerinde kronik bir Türk düşmanlığı olduğuna inanmıyorum.Dile kolay, en az olanıyla neredeyse, 600 yıla dayanan komşuluğumuz söz konusu.Gelin görün ki, son üç yüz yıldır başkalarının yazdığı kaderlerin bedelini, kanıyla canıyla nesilden nesile ödeyen bir coğrafya!İşin en hazin tarafı ise, ayağına diken batan, "Türkiye..." diye nida vermekte!Baksanıza etrafımıza, yüz küsur yıl önce Rus'un dolmuşuna binen Ermeni, bugün ABD'nin kayığına binmiş...!İran'da konu başörtüsü ve ortalık yangın yeri...!Daha