Siyasette üç kuruşluk hesaplar
22 bin 104 liralık asgari ücret, çok geniş bir toplum kesimini kasıp kavuruyor.
Aynı akılla belirlenecek olan Emekli maaşı da 17 milyonluk kesim için endişe ve öfke alanı.
Bunun bir siyasi karşılığı olmalı. Milyon milyon seçmenden söz ediyoruz, nereye aksalar orasını iktidara getirirler, nereye öfkelenseler orayı yerin dibine batırırlar.
Ama bu işlerde, yani asgari ücretliyi ve emekliyi boğan işlerde baş rolü oynayan iktidar yerinde, muhalefet de bu öfkenin, itirazın buluştuğu alan olamamanın sancısı içinde.
Muhalefet, seçmeni en çok "kararsızlar" alanına çekebiliyor. Kararsızlar alanı ise iktidarı korkutmuyor.
Kararsızlar nerede ise iktidar partilerinden de muhalefet partilerinden de daha yüksek bir oran oluşturmuşlar. Nereye yönelseler orayı abat edecekler. Ama yönelmiyorlar.
Öncelikle muhalefete yönelmeleri beklenir, çünkü iktidara tepki sebebiyle o alandan uzaklaşmışlar, ama muhalefete de yönelmiyorlar. "Türkiye'nin sorunlarını kim çözer" diye sorulduğunda en yüksek oy "Hiç biri"ne çıkıyor. Tamam, bunların önemli kısmı iktidar cenahına tavırlı, ama belli ki muhalefete de mesafeli.
İktidara tavırlı ama henüz alternatif olmaktan çıkarmış değil, muhalefet ise kitlelerin neden kendisine yönelmediğini çözebilmiş değil.
İktidar, alternatif olmaktan çıkarılmamış olmayı önemsiyor. Mesafe koymuş kitlelerle "bir biçimde" yeniden irtibat kurulacağını hesaplıyor. "Reis gün gelir onları yeniden yuvaya döndürür" diye bakılıyor.
"Bir biçimde" önemli bir "siyaset tarzı" Türkiye'de
Şöyle bir ihtimal üzerinde düşünelim:
2025 asgari ücreti belirlenirken iktidar, "Hadi 25 bin olsun" diyebilirdi. Mevcut enflasyon ortamında sadra şifa olmasa da 22 bine göre yine de sembolik açıdan iyi bir rakamdı. Ama demedi. O 3 binin iktidara hiçbir şey kazandırmayacağını düşündü.
2025'te seçim olmayacağını buradan da anlayabiliriz. Muhalefet seçim çağrısını boşuna yapıyor. Seçim çağrısı bir muhalefet yöntemi ise, karşılığı olmadığı için boş bir yöntem. "Seçim" dediniz dediniz olmadı, sonra Kitlelerin öfkesini de boşaltmış oldunuz. Kaç yıl seçim söylemi ile kitleleri arkanızdan sürükleyebilirsiniz ki
Geçmişte, muhalif rolde, "Bu zalim yönetim bir simitle çayı millete çok görüyor" diye haykıran kişi, basit bir çay simit hesabı ile bu asgari ücret rakamının kitlelerdeki boğulma hissini derinleştireceğini, öfkenin tavan yapacağını bilmez mi Emeklilerin mevcut maaşlarla burnundan soluduğunu, yarın verilecek "üç kuruşluk" zammın da bu öfkeyi daha çok artıracağını bilmez mi
O zaman bu ortamda seçim yapmayacağı açık.
Peki "Reis gün gelir onları yuvaya döndürür" hesabı neye dayanıyor
Bir toplum okumasına
Bugün vermediğin "Üç kuruş"u öyle bir zamanda verirsin ki, insanlar "Gene ne varsa Reis'te var" diyerek sana gelirler.
Böyle okuyor toplumu iktidar
Kim bilir belki "Alıştırdık biz toplumu buna" diye bakıyor. Belki "Üç kuruş deyip geçmeyin, buna ihtiyaç duyan insanlar bunu bile rahmet bilirler" diye bakıyor.
Buna muhalefet diliyle "Sadaka toplumu" derseniz, insanlar bundan rahatsız olur. "Alın bu üç kuruşu ananızın ak sütü gibi harcayın" derseniz, üç kuruşu verdiğiniz insanları onurlandırdığınızı düşündürürsünüz. İşler "Siyaseten" böyle işler
CHP belediyelerde küçük küçük dokunuşlarla bunu yapıyor, onun için de iktidar cenahı kendi yöntemlerini kullanan belediyelerden çok rahatsız. Belediyelere yönelik operasyonlar bu sebeple