Kendilerini "İlahiyatçı" diye niteleyen 14 kişi, bir bildiri yayınladı. Bildiriyi t24 haber sitesi şöyle haberleştirdi:

"İlahiyatçılardan ortak bildiri: Şeriat hukuku, dönemin Arap toplumunda değişime öncülük eden ilk uygulamaları içerse de güncel yaşamda insan onuruna yakışır bir karşılığı yoktur."

Bu haberleştirme bildirinin "Şeriat karşıtı" bir mesaj vermek için yayınlandığı izlenimi verebilir. Acaba söz konusu ilahiyatçıların maksadı da gerçekten o mudur

Ben bildirinin tümünü okuduğumda, maksadın "İslâm ile şeriatı ayrıştırmak" olduğunu düşündüm. Sanki şöyle düşünülmüş: Şeriat ile ilgili olumsuz bir algı var, biz de, üstelik "ilâhiyatçı" titrimizle o algıyı paylaşıyoruz, ama o algının İslâm'a da yönelmesini önlemek istiyoruz. Bu sebeple farklılığı vurgulamak istedik."

Benim bu kanaatimi paylaşmayanlar, hatta iyimser bulanlar olabilir. Bildiriye imza atanların "şeriat karşıtlığı"nı temel kabul edip, İslâm'la ilgili kanaatlerini söylenmemiş gibi duşunenler çıkacaktır.

Peygamberimizin hayatına yönelik sorgulamalarla başlayıp ateizme kadar uzanan tartışmalar bağlamında, şeriata negatif bakan bir yaklaşımın, dini muhitlerde "İslâm sorgulaması" olarak okunması mümkündür.

İlâhiyatçıların bildirisinde İslâm'la ilgili cümleleri aynen almak isterim: "İslâm dini, inanç, ibadet ve ahlâk esasları olarak şeriattan kesinlikle ayrıdır. Şeriat uygulanamaz olsa da İslâm dini, iman esaslarıyla, uygulama olarak da namaz, oruç, hac, zekât vb. ibadetleriyle, ahlâkî açıdan ise helâl - haram anlayışıyla yüzyıllardır yaşanan ve bundan sonra da daima yaşanacak olan son ilahi dindir. İslâm azizdir ve şeriatla kısıtlanamayacak denli değerlidir."

Bildiride ilâhiyatçılar, "Aziz ve değerli" diye niteledikleri İslâm'ı "İman, ibadet, ahlâk" olarak çerçeveliyor, "İslâm Şeriatı denilen kavram"ı ise önce "dönemin Arap toplumunda değişime öncülük eden" uygulamalar olarak tanımlıyor, ardından "Şeriatın İslâm'ın kendisi olmadığını, zira şeriat kurallarının çok azının kaynağının Kur'an ayetleri olduğunu, o ayetlerin de çoğunun dönemsel olup esbab-ı nüzul çerçevesinde anlaşılması ve yorumlanması gereken hükümleri içerdiğini" ifade ediyorlar.

İlâhiyatçıların bildirisinde şeriat kavramının terminolojik planda Arap dilinde "dilimizdeki hukuk sözcüğünün karşılığı" olduğu tarzında bir tespit var. Bildiride şu not da var: "Gerek dinsel inanışları referans alan gerekse laik ve seküler dünya görüşüne dayanan yasalar Arap dilinde şeriat sözcüğü ile ifade edilir."

Böyle bakıldığında ilâhiyatçılar açısından "Dinsel inanışları esas alanlar" olduğu gibi herhangi bir "laik seküler yasaya" da "Şeriat" denebileceği sonucu çıkıyor.

O açıdan bakıldığında laik seküler sistemler de, kökenlerinin ayrıca hangi dini inançlardan kaynaklandığı sorgulaması bir yana, şeriat düzenleri olarak mütalaa edilebilir.

Ancak ilâhiyatçılar, bildirinin sonunda etkili bir laiklik vurgusu yapmakta, "laikliğin dinin doğru ve özgürce yaşanabilmesi için yaşamsal önem taşıdığını" ifade etmekte, ayrıca "bütün halkımızı, aziz dinimiz İslam'ı yaşarken aynı zamanda büyük Atatürk'ün ve şehitlerimizin emaneti olan; laik, demokratik Türkiye Cumhuriyeti devletimize sahip çıkmaya davet ediyoruz" demektedir.

İlâhiyatçılar, muhtemelen "devletin dini olur mu" tartışmalarından hareketle "Devletin dini adalettir" özdeyişini de not ediyor. Ben oldum olası bu özdeyişin "Din Devlet ilişkisi"nde, dini aidiyetleri dışlama çerçevesinde kullanılmasını yadırgamışımdır. Özellikle ilâhiyatçı bir topluluğun, hem Adalet vurgusu yapıp, hem de İslâm gibi, bağlılarına