Siyonist İsrail teröristlerinin Gazze soykırımının üzerinden tam 138 gün geride kaldı. Batının bölgedeki maşası konumundaki fanatik Yahudilerin hava, kara ve denizden gerçekleştirdiği saldırılar sonucunda 30 bine yakın Müslüman kardeşimiz hayatını kaybetti, on binlerce mazlum insan yaralandı.

Biz bu yazıyı yazarken, aşama aşama Yahudileştirilmeye çalışılan Filistin İslam coğrafyasında hangi bölgeye kaç bomba düştü, kaç kardeşimizin evi yağmalandı, kaç masum insan katledildi acaba

Düşünmek bile istemediğimiz böylesi gerçekler karşısında yazmanın bölgeye yaşanan ve duyarlı vicdanlara ne kadar merhem olabilir ki diye düşünürken, verilecek mücadelede üzerimize düşen görevden kaçamama bilinciyle hareket etmek zorundayız. İnsan olma ve insanca yaşama sorumluluğumuz bunu gerektiriyor

Her defasında altını çizdiğimiz bir konu var. Bizler spor camiasının içinde yer alan kişiler olarak, bir asra yakın aşama aşama Filistin topraklarında Yahudilerce gerçekleşen işgal ve soykırım, günümüzde hat safhaya ulaşan sürecin neresindeyiz

'Elimiz, dilimiz ve kalbimiz' ile insanca yaşama hakları elinden alınan Müslüman kardeşlerimizin yanında nasıl olabiliriz ki

Her ortam ve platformda gündeme getirilmesi, Siyonist anlayışı protesto edilmesi gerektiği sorumluluğu yaşıyoruz. Bugün bir spor müsabakasını milyonlar izliyor, şöhret olmuş sporcu, çocuk ve gençler için örnek teşkil ediyorsa, spor meydanında olup biteni, sporcusu-başkanı-teknik direktör ve seyircisi, kısacası spor paydaşlarının sürecin takipçisi olmak durumdayız.

Yeri geldiğinde protesto, yeri geldiğinde boykot etmeli, asla ve asla sürece seyirci kalınmamalı. Bizler 'bildiğimizden sorumlu olduğumuz' kadar, yine bizler 'birbirimizden sorumlu' değil miyiz

Elimizde olan veya olmayan, önemsediğimiz veya yadırgadığımız konularda, eğer yeri ve vakti geldiğinde gereklilik yapılamadığında, alışkanlığın sıradanlığa dönüştüğünü görüyoruz. Bugün Siyonistlerin İslam beldesindeki katliamının bilmem kaçıncı günü. Her güne yüzlerce Müslüman katledildiğinin notu düşüyor. Evet, Filistin'de büyük Siyonist katliamlarının yaşanma başlangıcı olan ve bugün dört ayı geride bıraktığımız süreçte, 7 Ekim 2023 tarihindeki acıyı hissedemiyorsak vay halimize

Spor camiasının temsilcilerinin, ulusal ve uluslararası düzeyde Siyonist İsrail terör örgütünü protesto ettiğini görüyoruz. Bu protestolar insani bir yaklaşımın bir yansıması olduğu için, maalesef ama maalesef yeterli düzeyde değil.

Bugün ülke futbolunu yönetenlerin (TFF) işgal ve soykırımcı İsrail'in yanında olanların (McDonalds) sponsorluklarıyla övünüyorlarsa, kimlerin sürecin neresinde olduğu ve rolleri önem taşımaması! Sıklıkla, kendi kendimize şikâyetçi olduğumuz 'kişinin iki yakasının yan yana gelmemesi', işlerinin 'arzu ettiği şekilde yürümemesinde'ki temel nedeni, yaptıklarımızdan başkası olamaz. Masum ve mazlum insanların bombalandığı ve tarihi soykırıma şahit olduğumuz dönemin insanı olarak, vicdanımız bize ne gibi rol biçiyor. İnsanlığımızın gerekliliğini ne kadar yerine getirebiliyoruz, acaba