Milli Mücadele yıllarında İstiklal Marşı yazarımız Mehmet Akif Ersoy Berlin'e kadar uzanır ve milleti uyandırmak için vaazlar verir.

Gayrimüslimlerin yaşantısını sosyolojik olarak çok iyi irdeleyen İslam şairi Akif, şu dizeleri yazar: "İşleri var, dinimiz gibi; dinleri var, işimiz gibi"

İslam dünyasının derin bir krizden geçtiği bir gerçek. Tabii bu krizden ister istemez ekonomileri ve teknolojileri çok güçlü olsa da Batı dünyası da etkilenmekte.

Yönetim biçimleri ne olursa olsun hak ve adaletten sapan hiçbir ülke iflah olmaz. İslam ülkeleri de dahil uluslararası ölçekteki bütün devletlerde sömürgecilik devam ediyor. Sözde demokrasi ve İslami kurallara göre yönetilen ülkelerde dahi totaliter, baskıcı ve tek adamlık rejimleri hakim. Bu ülkelerde toplumun kahir çoğunluğu, olup bitenleri gördükleri halde korkularından ses çıkaramıyorlar.

Halkı aydınlatması ve bilinçlendirmesi gereken aydınlar ve entelektüel kesim ise "neme lazım, böyle gelmiş böyle gider" diyerek statükonun devam etmesine katkı sunuyorlar. Muhalefet ise hak getire. Bu noktada şöyle bir soru sorulabilir: Acaba asıl kriz ekonomik kriz mi, yoksa yöneticiler mi

Doğu ve Batı dünyasının ekonomi, hukuk, iletişim, insan hakları, siyasi haklar ve uluslararası ilişkiler alanında takip ettiği politikaların çoğu İslam kaynaklı. Adamların işi sağlam, dinleri çürük. İslam dininin müntesipleri olan Müslümanların ise dinleri çok sağlam olduğu halde iş ve amelleri bozuk. İslami hükümlere riayet etmeyen, Allah'ın kanunlarını çağdışı kabul eden toplumlarda ilerleme, kalkınma olmaz.

Batı dünyası Müslüman olmadığı halde İslam dininin politikasını uyguladığı için ayakta duruyor. Hukuk, insan hakları ve uluslararası ilişkilerde onlar bizden çok daha ileride.

Havada uçan kuşun dahi hakkını gözeten İslam dini dışlanır ve hükümleri rafa kaldırılırsa sonuç böyle olur.

Yöneticiler ve idare şekli adil ve hakkaniyetli olursa, krizin kökleri bu kadar derin olmaz. Ülkelerin çoğunda üretime dayalı olmayan bir zenginlik söz konusu. Tuzu kuru olanların pahalılıktan bir şikayeti yok.

Dünya nüfusunun neredeyse en fazlasını Müslümanlar teşkil ediyor.

1 milyar 600 milyon nüfusa sahip olmamıza rağmen İsrail'in Filistin'i işgal etmesini ve soykırım yapmasını nasıl izah edeceğiz

Ellerindeki teknoloji ile çoğunluğu döven İsrail, ne gariptir ki; ne İslam ülkelerinden ne de Batı dünyasından bir tepki görmüyor. Ezoterik bir durum ile karşı karşıyayız. 56 ülkenin kayıtlı olduğu İslam Birliği Teşkilatımız var ama o da bir işe yaramıyor. İslam ülkelerinde temel hak ve özgürlükler kısıtlı. Çünkü bu ülkelerin başındaki idareciler kendi halkından yana değiller.