Eskiden yani 2000'li yıllar öncesinde "şeriat tehlikesi" teması üstünden siyaset yapılırdı. Çünkü dindarlar veya laiklerin söylemiyle "İslamcılar muhalefetteyken daha sert ve tavizsizlerdi. Mesela Şevki Yılmaz kasetlerini ve Erbakan hocanın mitinglerini hatırlayalım. Onları dinlediğinizde, kendinizi bir gün sonra cihada gidecek zannederdiniz. Laikler dindarların bu durumuna bakarak, sürekli şeriat tehlikesini gündemde tutar ve ona göre siyaset yaparlardı. Şimdi şeriat tehlikesi üzerinden siyaset yapma devri kapandı. Peki neden

Dindarlar iktidar olduktan sonra şeriat tehlikesi kalktı. Burada soru şu: Dindarların muhalefetteyken savundukları argümanlar mı iktidar oldu, yoksa iktidar nimetine kavuşan Müslümanlar da mı sekülerleşti İkisi de değil ama demokrat muhafazakârların yaşantı ve düşüncelerinde derin fay hatları oluştu.

Malum iktidar, makam, para ve saltanat insanı değişip dönüştürür. Bu anlamda Etyen Mahçupyan'ın kısmen katıldığım bir tespiti var. Mahçupyan'a göre () Çok kısa bir süre AK Parti'nin belki de demokratlığa da gidebilecek bir istekliliği vardı. Ama laik kesimin destek vermemesi AK Parti içindeki dinamiği tekrar eski hamuruna, eski damarına geri döndürdü. Dolayısıyla AK Parti'nin ilk on yılı Türkiye açısından kaçırılmış çok çok büyük bir fırsat. Fakat aslında bunu ne AK Partililer ne de karşısındaki laikler idrak etti."

Bu tespitlere yönelik çok şeyler söylenebilir. Ancak sağlıklı bir çıkış yolu bulabilmek için hem Türkiye'deki ve hem de dünyadaki gelişmeleri çok iyi okumak gerekiyor. 7 Ekim tarihli Gazze saldırısı bizlere gösterdi ki, tüm batı dünyası ve küresel akıl, vahşi İsrail terör örgütünün yanında saf tuttu. Demokrasi, insan hakları, hak ve hukuk gibi kavramlar iflas etti. İsrail'in yaşam hakkı olduğunu dile getiren ABD ve işbirlikçileri, aynı haklara Filistinlilerin de sahip olduğunu görmezden geldiler.

Elbette sadece Filistin'de kan akmıyor. Dünyanın birçok bölgesinde savaşlar ve zulüm var. Yeni bir dünyaya doğru evriliyoruz.

Bir tarafta depremler, orman yangınları, sel felaketleri ve iklim değişikliğinin getirdiği doğal afetler, diğer tarafta ise insanlığın çiğnemiş olduğu insan hakları ihlalleri. Dolayısıyla AK Parti'nin demokratik açmazını ve ilk 10 yılındaki tarihi fırsatın kaçırıldığı tespitlerini yaparken bu gerçekliklerle birlikte düşünülmesi kanaatindeyim. Yani meselenin bir bize, bir de küresel dünyaya bakan cephesi var.

Biz de kendi içimizde değişip dönüşerek dünyaya ayak uydurmaya başladık.

Mütedeyyin Müslümanlar ve savundukları dini değerler yerini, tatlı su ve rant İslamcılığına bıraktı. İslamcılığın en azından kavram olarak içi boştu ve arka planda dini zenginlik içermiyordu. Mağduriyet üzerinden siyaset yapan bizlerin bu çağrısına halklar olumlu cevap verdi. Bu vesileyledir ki uzun süredir dindarlar iktidarda bulunuyorlar. Dindarların değişip dönüştürdüğü herhangi bir şey yok. Müslümanların laik seküler kesim tarafından gasp edilen hakların bir kısmı tekrar kendilerine teslim edildi.

Başörtüsü, kamusal alanda okumak ve görev almak, inanç ve fikir özgürlüğü vs..

AK Parti 22 yıllık iktidarına rağmen laik sistemin hâlâ sigortasına ve ana nirengi noktalarına dokunamadı. Hâlâ darbeci Evren'in Anayasası ile yönetiliyoruz. Bu noktada da muhalefetin kabahati çok büyük. Türk siyasetine yön verebilecek, iktidarı hem eleştirebilecek hem de yeni argümanlarla Türkiye'yi farklı ufuklara taşıyacak dinamikler üreten bir muhalefet yok. Kim bilir belki de AK Parti'yi uzun ömürlü kılan en büyük etken de budur.

Ak Parti'nin değişmesi, karşısında muhalefet yapabilecek siyasal bir yapının olmayışından kaynaklanıyor. Dolayısıyla seçmen mevcut siyasi tabloya bakarak, "yine de AK Parti'den iyisi yok