Çarşamba akşamı Saadet Partisi İl Başkanlığı Sekreteri Nevzat Açıkgöz kardeşimin daveti üzerine gönül dostlarımızla birlikte olma imkânı bulduk. Benim için güzel bir akşam oldu. İnşallah katılan kardeşlerimiz için de bu birliktelik hoş geçmiştir. Hemen belirteyim ki uzan zamandan beri böylesine sohbet toplantılarına katılamamıştım. Katılmayışımın çeşitli sebepleri var tabi. Bu sebeplerin başında ilerleyen yaş ister istemez insanın aktivitesine etki ediyor. Eski hareketlilik kalmıyor. Sanıyorum Nevzat kardeşimin haftalık toplantılara daveti benim gönül dostları ile birlikteliğimi gündeme getirmiş oldu. Ancak, hemen belirteyim ki, 1970 ve 1980'li yıllardaki hareketliliği yaşamam mümkün değil. Yıllar önce, şimdilerde birçoğu ahirete intikal etmiş olan yazar kardeşlerimle, her hafta sonu Anadolu'nun bir iline giderek konferanslara ve açık oturumlara katılır hiçbir yorgunluk hissetmeden Ankara'ya dönerdik. Ancak, geçen zaman yukarıda da bahsettiğim gibi hareketlerimize farkına varmadan bir sınır getirdi. İşte bu hareketsizlik dönemine Nevzat kardeşimin daveti ile ara vermiş olduk. İyi de oldu. Özlemişim bu tür toplantıları, sohbetleri. Kısacası gönül dostu kardeşlerimle birlikteliği yeniden yaşamış oldum. pushfn('ads'); Nevzat Açıkgöz kardeşimin yönettiği toplantı tam bir sevgi, saygı toplantısı oldu. Özellikle konuşmalara katılan kardeşlerimin hepsinin katılması, çeşitli sorular yöneltmeleri unutmasam da uzaklarda kalmış eski yaşantımı hatırlattı. Kısacası benim için mutlu bir akşam oldu. Bu mutluluğun kaynağı kardeşlerimiz arasında var olan sevgi bağlarıydı diye düşünüyorum. Gönül dostlarım aslında her hafta yaptıkları toplantıyı yapıyorlardı. Bu toplantıda bir hafta için ne gibi çalışmalar yaptıklarını, yapamadıklarının sebeplerini anlatıyor, kısaca geçen bir haftayı değerlendiriyorlardı. Bu değerlendirmede hiçbir bıdı bıdının, gıybetin olmayışı benim mutluluğuma mutluluk kattı. Sadece, üzerlerine aldıkları görevin hesabını veriyorlardı. Toplantı tanışma ile başladı. Genelde genç kardeşlerimin oluşturduğu toplantıda benim dışımda belli bir yaşa gelmiş birkaç kardeşim vardı. Hemen belirteyim ki, bizler yaşlanıp eski hareketliliğimizi kaybetmeye başlarken geriden gelen gençlerin samimiyetini, idealistliğini görmek beni daha çok mutlu etti. Tekrar ne