Haftalar önce hangi marjinal örgüt nasıl eylem yapacak, arbede nerede yaşanacak, nereler kırılıp dökülecek tartışmaları başlar.

1 Mayıs yaklaşırken ülkede gerginlik artar. Gerginliğin merkezi de Taksim olur.

Hafızalarda 1977'de 34 kişinin öldüğü Taksim Olayları var. 12 Eylül darbesine giden yolda en kritik gladyo eylemiydi. Amerikan oğlanlarının (şartları olgunlaştırmak için!) ülkede cirit attığı dönemler.

Güya işçi emekçi dostu, proleter devrimci olan pabucumun solcuları için en iyi kutlama.., pardon kırıp dökme yeri Taksim'dir.

O yüzden dünyada festival tadında kutlanan 1 Mayıs, bizde 'darbeci solcu Amerikan oğlanları' için provokasyon fırsatıdır. Ve her defasında olmuştur. Zorla Taksim meydanına girmek isteyen gruplarla polis arasında arbede yaşanmıştır.

Amaç, Taksim'de kutlamak değil, kavga dövüşle Taksim'i kutsamak!

İşin garip tarafı 1 Mayıs'ı "Emek ve Dayanışma Günü" adıyla resmen tatil olmasını kanunla düzenleyen de en devrimci Erdoğan'dır. Kadir kıymet de bilmezler.

Valilik 40 ayrı mekan belirlemiş kutlamalar için. Ama inatla "Taksim" diyor marjinal gruplar, pabucumun devrimcileri. Dedik ya amaç kutlama falan değil...

Ve CHP yine bildiğiniz gibi kargaşa peşinde. (Vakti zamanında ortalığı yakıp yıkan, terör örgütlerinin paçavralarını AKM'ye asan çapulcu vandallara da 'çiçek çocuk' diyordu.)

Bugün de ortalığı karıştırmaya çalışanlara destek veriyor.