İnsanoğlu riyayı, gösterişi, kibri o kadar çok sever ki nefis bu duyguları damarlarımızda akan kan gibi benliğimize nüfuz ettirmeye çalışır. Bu anlamda dünyadaki bütün insanların içinde olduğu gibi bizlerin de içinde medeniyet içinde olmak, medeni olmak, büyükşehirde yaşamak gibi arzular vardır. Bunun bir adım sonrası görkemli malikânelerde yaşamak, lüks araçlara binmek, markası olan pahalı kıyafetler giymek arzusudur. Bu duygular çevremizdeki insanlara "ben" sözünü dedirtmek içindir. Aslında nefis insana en büyük oyununu "ben" duygusu ile aşılar. Buna günümüz iletişimcileri ego diyorlar. "Ben yaptım", "ben kazandım", "ben elde ettim" gibi İnsan hayatında oluşan bu "ben" yani "ego" duygusu gençlikte kendimizi "ölümsüz" olduğumuz kanısına götürmektedir. "Benim evim", "benim arabam", "benim arsam"; sonra "benim kurallarım", "benim isteklerim", "benim zevklerim", "benim tercihim" vb. sözler hayatımızı bir örümcek ağı gibi kuşatır İnanılmaz bir soyut sarmal içinde kendi kendimizin egosunun esiri olmaya başlarız. Hatta o kadar ki bir süre sonra insan olarak birçok "insani" duyguyu yaşayamaz hâle geliriz Oysa bu evler, arabalar, eğlence hayatları bizlere ne kattı Sonsuz bir nimet sandığımız şan, şöhret ve para bizi hangi huzur ortamına kavuşturdu Dönüp kendimize sorsak "Şu hayatta kaç gerçek dostumuz ve sırdaşımız var", "Paramız olmasa bizleri arayan çıkar mı" Bence büyükşehirlerde yaşayıp buranın esiri hâline gelmiş insanlarla bir hasbihâl edin. Bu insanlarda âdeta bir çiçek gibi buram buram kokan memleket hasretini hissedeceksiniz. Dostlukların, arkadaşlıkların, gösteriş ve şatafattan uzak normal hayatın insana huzur veren ortamını göreceksiniz. Büyük şehirlerde yaşayan insanlar iyi bilir. Para, şan, şöhret uğruna geldikleri bu topraklar zamanla onlar için bir zahmet tarlası hâlini almıştır. Ben merkezinden ayrılıp hiçlik merkezine dönmek koca bir hayal olmuştur... Mustafa Terzi ŞİİR Seninle Kimsenin yerine koyamadığım, Mutluluk kapımı seninle çaldı. Yüzüne bakmaya doyamadığım, Mutluluk kapımı seninle çaldı. Senden önce kurak çöle dönmüştüm, Ne tebessüm etmiş ne de gülmüştüm, Fiziksel bitmiş duygusal ölmüştüm, Mutluluk kapımı seninle çaldı. Aldatılıp hayatıma küsmüştüm, Saçım yolmuş dizlerimi dövmüştüm, On sekiz yaşımda iken