-Yaşamımızdaki aydınlığın kaynağı düşüncelerimiz ve duygularımızdır.-

İyi kullanmadığımız olanakların ve değerlerin başında zaman gelmektedir. Dilimizde birçok deyimin içeriğini oluşturan "zaman" sözcüğü yaşama anlam ve renk veren öğeyi anlatmaktadır. Zamanı iyi kullanmak bir beceri, bir ustalık, bir uzmanlıktır. Gerçekte zaman en büyük bir insanlık hazinesidir. " Zamanı boşa geçirmek" gibi aymazlığın ve aldırışsızlığın yakınması yaşam karanlıklarının anlatımlarından biridir. " İş işten geçtikten sonra.." yakınması da zamanın iyi kullanılmadığının bir eleştirisidir. Geçtikten sonra bir daha geri gelmeyen zaman insanların uğraş alanlarının en önemli dayanağıdır. Dilimizde "ömür" sözcüğüyle özetlenen kimi oluşumların kaynağı olan süre yaşam çizgimizin sınırlarını gösterir.

Süreye bağlı oluşumlar, edinimler ve kazanımlar bu olanağı, bu değeri iyi kullanmadığımızı gösterir. Yaşam, oluşum, verim süresini tanımlayan zaman yenilenmesi olanaksız bir hazinedir. Savsaklamalar, tembellikler, aldırışsızlıklar, ilgisizlikler, uyuşukluklar, uyuklamalar, boşluklarla geçen süre yaşam karanlıklarının değişik alanlarıdır. Zamanın paradan daha değerli olduğu bilinci yaşam kazanımıdır.

Genç yaşlarda, özellikle öğrencilik dönemlerinde zamanın ne kadar önemli olduğu daha iyi anlaşılır. Yitirilen zamanın yaşamdaki en büyük, en önemli değer olduğu çekilen güçlüklerle daha iyi anlaşılır. Tüm dereyim ve güçlüklere karşın zamanın değerini yeterince bildiğimizi, zamanı iyi kullandığımızı savunamayız. Gerçekçi yaklaşım, zamanın hepimizin yaşamındaki en kötüye kullanılan değer olduğunu göstermektedir. "Sakla samanı, gelir zamanı" sözündeki yaklaşım yaşamdaki önemini ve yerini gösteren bir uyarıdır. Yalnız zamanı mı, çok şeyi iyi kullanmıyoruz.