Risale-i Nur'da hayat hikayeleri işlenen peygamber adedi dörttür.Bunlar: Hz. Yunus (a.s.), Hz. Eyyub (a.s.), Hz. Yusuf (a.s.) ve Hz. İbrahim (a.s.)'dır. Risale-i Nur Külliyatı'nda bu peygamberlerin ilk ikisinin hayat hikayeleri en kısa bir özet şeklinde sunulmuş olup, her biri, birer ayet ışığında ele alınmıştır. Diğer iki peygamberin ise yine birer ayet doğrultusunda hayatlarından sadece çok kısa bir kesit alınarak kıssaları işlenmiştir. Bu kıssaları okurken o peygamber'in içinde bulunduğu ruh halini anlamak bu durumda başına gelen musibeti nasıl okuduğuna bakmak ve nihayetinde o musibetten hangi vesileyle kurtulduğunu anlamak eminim bu asrın çalkantıları içerisinde boğulan ve kurtulmak için ümit arayan insanlar için bir terapi ve sebeb-i necat ve bir yenilenme oluşturacaktır. Zorlandığında, hata yaptığında, tükendiğinde, umutsuz olduğunda, beklediğinde ve yalnız hissettiğinde adeta mücerrep bir ilaç hükmünde olan bu kıssalar ve Peygamberlerin bu halden nasıl kurtulduğunu bu asır insanlarına büyüterek göstermek gerekir. Bu yüzden, bu kıssaları bir kez daha kendi yaralarımızı ve içinde bulunduğumuz sıkıntılı ruh hallerimizi düşünerek ve onlardan kurtulmaya niyet ederek okumalıyız. Mesala Hz. Yunus kıssasından küçük bir kesit bir duygu çözümlemesi; Deniz çalkantılı, her yer karanlık, üstelik bir balığın karnında bulunan bir peygamber; adeta imtihan içinde bir imtihan ümitsizlik içinde başka bir ümitsizlik. Zorlanmak, yalnız hissetmek, tükenmek, pişmanlık ve beklentiler. İnsanı adeta depresyona sokan hemen hemen bütün ruh halleri. Kendi çabamızla hatta mahlukatın yardımı bile olsa çıkamadığımız bir durum. Tam bir acizlik hali. Ve ard arda gelen düşünceler "kendim çıkamıyorum", "hatalı davrandım", "kendi hayatımı kendim idare edemiyorum". "Ben ümitsiz vakayım" gibi içeriden de gelen başka bir tazyikat. Ne kadar tanıdık ne kadar insani. Her yerden ümit kesik bir vaziyet. Ve insan kendini sorgulamaya başlıyor. Bu yaşadıklarım ne anlama geliyor. İşte tam bu nokta insan olmak veya