Gördüğüm rüyalar ve sonrasında yaşadığım rüya gibi bir hayatı ve yaşamakta olduğum çaresizliği anlatmaya devam ediyorum...Kronik akciğer hastalığım da vardı, bundan dolayı endişe ediyordu. Yaklaşık 4-5 gün hastalığım biraz sıkıntılı geçse de 5. günün sonunda kendime geldim, önemli oranda hastalığım geçmiş ayağa kalkmıştım.Tam bunun mutluluğunu yaşarken Berat Hanım aninden yatağa düştü. Şaşkındım. 1 hafta boyunca hem bana hem de 3 çocuğuna dolu dolu bakan Berat Hanım birden Covidin etkisi altında rahatsızlanmış yatağa düşmüştü.Sonraki gece rüyamda evime ateş düştüğünü bir kadının yerde cansız yattığını gördüm. Sabah uyandığımda Berat Hanımın o gece hiç uyumamış olduğunu öğrendim. Hastaneye gittik, serum verildi. Ertesi sabah yeniden fenalaşınca ambulansı çağırdım. Doktor ciğerlerini Covid mikrobunun sardığını, en az 3 gün hastanede müşahede altında kalması gerektiğini söyledi. Kendisine "hiç olmazsa 1 yaşındaki evladımız Muhammed Ali için iyileş" dedim. "Tamam" dedi. Akşam 10 gibi yatağa yattım, o esnada telefonum çaldı, hemşire arıyordu."Acilen gelin" dedi hastaneye. Son sürat gittim oraya. Acı haberi aldım. Berat Hanım Hakkın rahmetine kavuşmuştu. Kulaklarım duyuyor ama beynim inanmıyordu buna. Morgda onu son defa görecektim. Cesedini gördüğümde hayretler içerisinde kaldım, ölü demeye bin şahit gerekirdi. Onun o hâlini görmek benim için en büyük teselliydi. Melek gibi yaşamış, melek olup uçup gitmişti. Kendi acımla mı baş edecektim yoksa destek vermem gereken 3 evladımı mı teselli