Finale gelene kadar Partizan imkansız gibi dedik, 20 bin kişinin önünde yendik. Cedevita daha tecrübeli isimlerden kurulu, bu kez daha zor olur diye düşündük, Slovenya'dan da zaferle döndük. Onları yendikten sonra Andorra'ya giderken tek sıkıntımız üzerimizdeki baskıydı, onu da aşıp farklı kazanarak finale çıktık. Bir takım art arda bu galibiyetleri alınca, karşımızdaki takım, Teodosic, Belinelli, Hackett, Shengelia gibi süper yıldızları olan Virtus Bologna olsa da, oyunun içinde kalırız, maçın sonunda enerjimizde kazanmaya oynarız planlarını yaptık...Ama bizden önce de plan yapanlar olmuş. Daha 3 dakika dolmadan sezonun en iyi beşine seçilen oyun kurucumuz Needham ile yarı finallerin en değerli ismi, takımdaki tek 5 numaramız Hayes'in, 2 faule ulaşmasıyla bir anda adeta yarım takım olduk! O düdüklerin hepsinin, hatta yetmediği gibi devamında da Needham'ın sadece 6 dakika sahada kalıp faulleri dörtlemesindeki tüm kararları Anna Panther tarafından verilmesini de fazlasıyla ilginç bulduk! Bu atmosferde aradaki tecrübe farkı da devreye girince daha ilk çeyrekte 7 top kaybı yapan, Hayes ilk yarıda üç faul olunca rakibine boyalı alanını arka bahçesi gibi kullandırtan, Shengelia'nın şutlarını risk ederek ayakta kalmaya çalışan Frutti Extra Bursaspor'un her şeye rağmen pes etmeyişiyle yine gurur duyduk... 2. yarının başında fark tek hanelere düşünce Hayes'in yine çok basit bir düdükle 4'lemesiyle de Euroleague'in 3 yıldır kapısından dönen Virtus'u ne kadar istediğine ikna olduk! Bu kadar hata yaptığımız, kötü şut attığımız, maçın sonunda geri dönen beşi değişip, moladan Andrews ile kazanırız düşüncesiyle sahaya dönüp, üzerindeki baskıda çok yıpranan yıldızımızın tercih hatalarıyla oyundan düştüğümüz bir günde, o salondan kazanarak çıkabilir miydik; Eurocup'ın saçma final statüsünde deplasmanda oynanan tek maçta Teodosic-Belinelli ikilisini yenebilir miydik, bilmiyorum ama en azından bunu görme fırsatı elde ederdik!Sonuçta zaten Frutti Extra Bursaspor'un tarih yazdığı bir sezon