Başlığımızın bir köşe yazısından ziyade, geniş çaplı bir çalışmayı tedai ettirdiğini, okuyucularımız hatırlatmadan önce biz söyleyelim.Risale-i Nur külliyatını bir bütün olarak nazarda tutan araştırmacılarımız; Said Nursi'nin bu kelimeyi mana, muhteva, muhatap ve mücahede gibi onlarca farklı üslupta kullandıklarını bilirler. Şahısların ve olayların çok ötesinden; sıfatlamaları, vazifeleri, hedefleri, verdikleri zararları itibarıyla bu kelime çeşitli şekillerde kullanılmıştır. Onun tarihçe-i hayatını bilenler, Kur'an ve insaniyet düşmanları olarak da nitelediğimiz zındıkanın, daha çok İstanbul'a ilk gelişleriyle keşfettiklerine şahit oluyoruz. Fatih Şekerci Han'daki ilmi mübahaseleri, Medresetüzzehra projesi için Saray'a yaptığı müracaatlar, azınlıklardan oluşan doktorlar heyetiyle mücadelesi, Toptaşı macerası ve nihayet Meşrutiyetin ilanıyla ortaya çıkan meşhur "Hürriyete Hitap" nutkuyla; dinsizlik cereyanlarının İstanbul temsilcileri Bediüzzaman'ı tanımış oluyorlardı. Onun Avrupa'daki küresel cereyanlarca tanınması için, Meşrutiyeti İttihatçılarla birlikte Selanik Hürriyet meydanında anlattığı hitabesinin yeterli olduğunu düşünüyoruz. Zındıkanın güney kanadını (Avrupa'ya göre) teşkil eden sivil ihtilalci ve sefahat merkezli kanadının o günkü temsilci Emmanuel Karasso ile Bediüzzaman arasında geçen diyaloğu merak edenler, yine Üstadın tarihçe-i hayatına bakabilirler. Çok dahi insanları "tatlı ve ikna kabiliyeti yüksek" üslubuyla tarafına çekebilen Karasso'nun Said Nursi karşısındaki mağlubiyeti, onları düşmanlığa sevk edecekti. Nitekim dokuz ay sonra, zındıkanın teşebbüs ettiği ihtilâldeki hedeflerinden birisi de Bediüzzaman'ın infaz veya imhası olduğunu, İzmit'ten İstanbul Bekir Ağa Bölüğüne nezarete getirilen Bediüzzaman ile Selanikliler (dönmeler) arasındaki söz düellosundan anlıyoruz. "Yirmi beş sene evvel Divan-ı Harb-i Örfî'de kendi idam kararını beklerken, sebepsiz, kalbsiz, rütbeli iki adam, mahpus olduğu koğuşa tahkir için geldikleri zaman gayet acip bir surette söylediği o hale mahsus meşhur bir şetmi üç defa zâlim ve garazkâr ehl-i dünyaya karşı sarf ediyor, "Benden ne istiyorsunuz" diye bağırarak tekrar ediyor, sonra susuyor. Aynı dakikada zabıta köşkü basmak için (1908'deki halet-i ruhiyenin 1935'teki tekrarı...) yedi-sekiz polis köşkün etrafına girdikleri zamana tevafuk ediyor." (Sikke-iTasik-i Gaybi, s.27) Kur'an ve insaniyet-i Kübra davasını üstlenen Bediüzzaman'ın vücudunu ortadan kaldırmayı programlarına alan küresel zındıka komitelerinin Said Nursi'yi hem Bitlis'te başlayan Rus esaretinde, (1916) Kostroma'daki esirler kampında, Savaş sonrası Batıya yaptığı St. Petersburg ve Almanya yolculuğunda (1918) kendilerini mütemadiyen takip ettiklerini gelişen hadiselerden ve bazen görgü şahitlerinden öğreniyoruz. Çok ilginçtir ki; esirler kampında kendisini öldürmek isteyen bu komiteye karşı Rus hükümeti, Osmanlı komutan Said Nursi'ye koruma tahsis edecekti. Esaret dönüşünde, aynı dinsizlik komitelerinin İstanbul'da da hedeflerinden kopmadığını, eserlerinde birkaç defa medar-ı bahsettikleri bir hatırasından