Ah demokrasiAnlaşılması kadar anlatılması da kolay değilmiş. Tahrip kolay olduğundan, Neocon-Neoliberal ittifakının desteğiyle Kemalist generallerimiz bir asırlık çalışmayı, bir gecede devirdiler. (12 Eylül 1980) Ve daha sonra güzel Türkiyemiz, global hegemonyacıların desteğiyle kırk sene sürecek bir istibdat sürecine yakalandı. İhtilalcilerin bin sene devam edeceğini iddia ettikleri bir süreç... Günümüzdeki ABD ve AB ülkelerinin milli meclislerine de musallat olmuş ve döşümüze çökmüş müstebit bir güçten bahsediyoruz. Milletimizin içinden çıkan siyasi partiler, yalnız başlarına bu güç ile başa çıkamayacaklarını anladılar. Günümüz idaresinin, demokrasinin bir çok unsurunda; 1909, 1921, 1950 ve 1979 meclislerinin temel hakk ve hürriyetlerinden çok uzağa savrulduklarının farkına varan siyasi partilerimiz, demokrasi ortak paydasında bir araya geldiler. Yani, bu kırk senelik dehşetli tahribatın neticesinde millete unutturulmuş demokratik değerlerin, hürriyet anlayışlarının, insani faziletlerin ve güzel ahlakın ancak bir birliktelikle elde edileceğine inandıklarından burada ittifak ettiler. İnsani paydalarda, temel haklar ve demokrasinin unsurlarında ittifak ettiklerini bir çok vesile ile deklare ettiler. Önce demokrasinin genel tanımları... Sonra insanî temel haklar... Sonra, millet olarak zayi ettiğimiz değerler... Ve insan olarak ihtiyacını duyduğumuz "milli birlik-beraberlik"... Milli birlik ve beraberlik ile demokrasinin; birbirilerine sebep ve netice olduklarını bilerek masalar kurup çalışmaya başladılar. Kırk sene boyunca tahrip edilenin birkaç senede inşası mümkün mü Ki bu bir araya gelenleri global istibdat, 12 Eylül ihtilalinden bu yana ayrıştırmaya çalışıyor. Irklar, dini inançlar, mezhepler, sınıflar ve daha nice farklılıklarla ülkenin sosyal bünyesine zerk ettikleri zehirlere rağmen; dünde bir araya gelemeyen ideoloji mensupları günümüzde DEMOKRASİ için bir masanın etrafında toplanmışlar. Her parti, kimliğindeki belirleyici rengi ve çizgiyi bir tarafa bırakarak "ÖNCE DEMOKRASİ" diyor. Bu çalışmayı küçümseyenlerin, bu masa aleyhinde fitne-tezvirat ile gazetecilik yapanların ve bu çalışmaya girişmiş siyasetçilere iftira atarak kendilerince masayı dağıtmaya gayret edenlerin "DEMOKRASİ DÜŞMANLARI" olduklarını söylememiz inşaallah aşırıya kaçmaz. Medya takipçilerini, altılı masaya siyasi düşüncelerinden dolayı karşı olanları ve demokrasiyi anlayamadığından havuzda yüzenleri tenzih ediyoruz. Bahsettiğimiz demokrasi karşıtları, haris menfaatlerini umumun zararında arayarak demokrasi ile mücadele edenlerdir. Bu mücadelelerinde dini duyguları, milli hisleri veya umuma ait değerleri istismar edenlerin hakka-hukuka girdiklerini de belirtmek durumundayız. Altılı Masa düşüncesini, demokrasi yolundaki fedakârların gayretlerinin neticesi olsa görüyoruz. Dünya demokrasi tarihini yazacaklar, bu teşebbüsü hanemize artı olarak yazacaklardır. Bu hayırlı teşebbüsü, bir "iktidar değişimi" veya AKP'nin de ANAP gibi tarihin arşivine geçişi ile sınırlı düşünmenin çok eksik ve hatta yanlış olduğunu düşünüyoruz. Türkiye demokrasisinin hem Avrupa ve hem de bir kısım Asya demokrasilerinden;