Dün öğleden sonra yazıyı yazmak için bilgisayarımın başına geçmiştim ama sonra birden aklıma Meral Akşener'in Habertürk'te Fatih Altaylı ile yapacağı program geldi ve vazgeçtim. Çünkü yine ortalıkta bir sürü iddia dolaşıyordu. Kimi "Akşener Altaylı ile yapacağı yayında Cumhurbaşkanı başkan yardımcılığı görevini kabul etmeyeceğini, partisini büyütmek için milletvekili olacağını" Kimi "Son toplantıya ilişkin acayip açıklamalar yapacağını" Kimi ise "Olan biten her şeyi fazlasıyla ortaya döküp, 'Denedim. Mücadele ettim ama olmadı' deyip ipleri tamamen kopartacağını" söylüyordu İnanmadım hiçbirinin olacağına ama yine de beklemek istedim yayını çünkü esasen merak ettiğim şey Akşener'in ruh halinin ekrana nasıl yansıyacağıydı. Ve yayın başladı. Ancak daha en başında; Altaylı'nın, Saadet Partisi önünde Kılıçdaroğlu'nun adaylığı açıklanırken yüzünün asık olduğuna dair sorusuna verdiği cevaptan anladım, program boyu nasıl bir tutum izleyeceğini Çünkü benim bildiğim, tanıdığım Akşener, "suratı çok asıktı, mutsuzdu" iddialarına: "Yahu arkadaş 4 gün boyunca yaşanmış korkunç bir gerilimin, yorgunluğun sonunda, bir de son ortak metni hazırlamak için 4 saat çarpıştık! Pardon da nasıl olacaktı ruh halim ya da yüzüm Onca yaşanmışlığın üzerine, kahkahalarla gülerek mi halkın karşısına çıkmam gerekiyordu" derdi. Demedi. Aksine yeni bir polemiğe yol açacak söylemlerden kaçındı ve özen göstererek yaptı açıklamasını. Yayın sonuna kadar da devam ettirdi bu duruşunu. Ve haliyle yayın öncesi ortaya saçılan tüm iddialarda fos çıktı. Kapatmıştı eski hesap defterini Meral Hanım ve yepyeni bir sayfa açmıştı. "Kemal Kılıçdaroğlu 13. Cumhurbaşkanımızdır artık çünkü ben seçimi kazanmayı yüzde 100 görüyorum. Bir tereddütümüz olsa milletvekili adayı olurum ama ben o mutabakata attığım imzanın gereğini yerine getireceğim ve Cumhurbaşkanı Yardımcısı olacağım!" Gelelim şimdi bütün bir analize 2 Mart Perşembe akşamı başlayıp 6 Mart Pazartesi akşamına kadar süren krize "Kim kazandı, kim kaybetti" sorusunun benim zaviyemdeki karşılığına Bir kere şunun altını çizeyim; ben o ilk kriz yaşandıktan sonra yaptığım analizin hala arkasındayım. Hem de sonuna kadar. "Fitne yapıyor" denilmesin diye tekrara düşmeyeceğim ama bana göre Meral Hanım'ın tavrı yerinde bir tavırdı ve sonuna kadar da haklıydı. Genel İdare Kurulu sonrası yaptığı konuşmada kullandığı ifadelerin bazıları evet bir hayli sertti. Daha makul olabilirdi ama kimse kusura bakmasın öyle olmadı diye karşılığı o kadar çirkin ve alçakça da olmamalıydı. Neler yazdılar Meral Hanımla ilgili. Özellikle de sanki Türkiye'nin çoğunluğu soldevrimci bir sosyopolitik tercihe sahip sanan sol sekter faşistler! Akşener'i bahane ederek sağ değerlere kinlerini kustular. Ne hakaretler ettiler, ne saygısızca cümleler kurdular; hem onun şahsı hem de partisi için. Daha bir gün evvel ekranlarda onu ve kurmaylarını ağırlayan muhalif TV'ler öyle çirkin benzetmeler, öyle iğrenç konuşmalar yapıp ve öyle eski videoları izlettirdiler ki seyircilerine Ben onlar adına utandım, yerin dibine girdim! Ama Allahtan Türkiye'yi kendi dar çevrelerinden ibaret görüp, kendi dışındakilere emrivaki yapmayı düstur edinmiş bu küstah, saygısız hot zotçu güruha, CHP Lideri ve kurmayları ve hatta milletvekilleri ayak uydurmadı. Kemal Bey'in talimatı doğrultusunda CHP kurumsal kimliğini taşıyanlar Akşener ya da partisiyle ilgili tek bir olumsuz cümle sarf etmedi. Bu kriz aşıldı ise biraz da onların sağduyuya teslim olmaları sayesinde oldu. Sonuca gelirsek Akşener'in geri dönüşünün ona hiçbir şey kazandırmadığını ve hatta kaybettirdiğini iddia edip saçmalayan bazı arkadaşlar var.