Türkiye'nin içinde bulunduğu ortamın oluşmasının sorumlusu olan yönetime karşı olan güçlerin bir araya gelemediği takdirde ülkeyi uçurum kıyısından çekip almanın imkansız olacağını görmek için minimal düzeyde de olsa rasyonel laik eğitime inanan bir ailenin 11 yaşındaki çocuğu olmak yeterli. Böylesi bir dönemde, varlıkları sadece oy bölmeye yarayacak birçok insanın bu gerçeği görmeden aday olmak için gereken 100 bin imzayı bulmak için uğraş göstermelerinin mantıklı bir açıklaması olması gerekir. Özellikle son 20 küsur yıldır Türkiye'de "Vasatlığın Demokratikleşmesi" süreci yaşanıyor. Belirli kültürü, becerisi ve bilgisi olmayan insanlar toplumun her alanında star muamelesi görebiliyor. Bunların "başarılarıyla" vasatlık belası toplumu içten içe kemiren bir vebaya dönüşmüş durumda. Birçok analizci bu seçimde ilk defa oy verecek genç kesime büyük anlamlar yükleme eğilimindeler. Oysa bu vasatlık belası maalesef en çok da genç kesimin önemli bölümüne musallat olmuş görünüyor. Bunun sorumlusu yönetimin gençlerin eğitimini her türlü gerçek bilimsellikten uzaklaştırmak ve onların beynini inanç söylemi altında her türlü tuhaflık ve hurafe ile doldurmalarının yanı sıra bu kesimin tutkuyla bağlı oldukları sosyal medyanın zaten durma eğilimine çoktan girmiş beyinleri tamamen iptal etmeye müsait yapısıdır. Haklarında büyük ümitler beslenen genç kesimin büyük bölümünün gerçek kültürden, eğitimden, bilimsellikten uzak tutulan beyinleri sosyal medya ortamında iyice yanıp tükenmektedir. Sonunda "like" almalar ve "takip edilmek"le anlamlar kazanmaya çalışan bu yaşamlar ne kadar tuhaf davranırlarsa ne kadar rasyonaliteden uzak yaşarlarsa daha çok beğenileceklerini ve "Trend Topic" olarak çok tartışılacaklarını düşünmeye başladılar. Böylelikle dünyada kaliteli sanatın ölmesine kendi eserleriyle katkıda bulunmuş olan Andy Warhol'un zamanında dediği gibi "Bir gün herkes 15 dakikalığına star olacaktır." kehanetini bu gençler sosyal medya ortamında "yaşamaya" başladılar. Ellerindeki cep telefonundaki uygulamalara hipnoz altında gibi gerçeklikten koparak, bakarak yaşayan bu insanlar sonunda sosyal medya etkisiyle sizin kalitesizlikten döküldüğü için tiksindiğiniz gelişmelere muhteşem şeylermiş gibi değer verebiliyorlar veya sizin bir insanın davranışları nedeniyle ondan duyduğunuz gerçek utanç ve acıma duygusu onlar için o insanı yüceltme ve hayran olma vesilesi olabiliyor. Üstelik bu tuhaf dünyaya