Ben aslında ressam Jackson Pollock'un damlatma tekniğini kullandığı Eylem Çizimi (Action Painting) süreciyle oluşturduğu resimleri ile belli kuralları olmayan konusu da bulunmayan, anarşist kaygılar içeren serbest yazı tekniği arasındaki benzerlikler üzerine yazı yazmak istiyorken üzerimde nereden geldiğini ve dahası gerçekten olup olmadığını da tam bilmediğim bir siyasi yazı yazmam gerektiği konusunda baskı hissediyorum. Ne yazık ki damlatma tekniği veya Jackson Pollock denildiğinde açılan beynim, iş siyasi konulara gelince dünya yazı tarihine ender görülebilen bir yazar bloğuna vuruyor. Siyasi konularda arkadaşlarından tüyo al derseniz orada da problemler var. Çünkü arkadaşlarımı iki temel grupta toplayabilirim; bir grup katiyen iyi haber alamayan insanlardan oluşuyor, diğer grup ise daha problemli iyi haber alamadıklarından dolayı övünen insanlardan oluşuyor. Yani üzerimdeki hayal ediyor dolabileceğim "Bugün illa da siyasi yazı yazılmalı" baskısını bir şekilde aşacaksam kimseden yardım filan geleceği yok. Yazı bloğumu tek başıma ve kendi yöntemlerimle aşmak zorundayım. Yazı konusunda beynin bloklandığı durumlarda bunu aşmanın en iyi yönteminin serbest yazı yöntemiyle yani konu ve kural olmadan yazmaya ve yoruluncaya kadar yazmayı sürdürmek olduğunu söyleyen bir teori de var. Bunu dadaistler (yani saçmayı ve mantıksızlığı savunan düzen karşıtı sanatçılar) yapıyorlar ve bunu yapmakla da kalmıyorlar, sonuçta ortaya çıkan saçmalığı yazı diye performansları da dinleyicilere okuyorlar. Okuyucu tepkisi de umurlarında olmadığından ortada bir sorun olmuyor. Ben bugün zorunlu giriştiğim siyasi yazı işini de bir tür dadaist performansa benzetiyorum. Meral Akşener'in açıklamasından itibaren olan bitenleri rasyonel biçimde açıklayabilmenin pek imkanı bence bulunmuyor. Gündemde olan siyasi aktörleri biraz tanımasam geçmişlerini bilmesem onların da bir dadaist performans sergilemekte olduklarını düşüneceğim ama hayır maalesef yine ciddiler gibi görünüyorlar. Olan bitenler gerçekten onların bizi inandırmaya çalıştığı gibi ciddiyse eğer o zaman maalesef gerçekte neler oluğunun sadece tek bir olası açıklaması bulunuyor. Bu açıklama o kadar fantastik ki bu yüzden dadaist ruh haliyle yazmama rağmen ben bile buna "maalesef" demek zorunda kaldım. Zira ortalıkta