Ne zaman şehre bir kar yağsa gönlüme bir beyit düşer, bir menkıbe. Şiirden bir Fatiha doğar; menkıbeden bir tebessüm. Beyit merhum Erdem Beyazıt'ındır:"Tabiat bembeyaz bir gelinlik giymiş gibi Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi"Başımı göğe açarım, kollarımı iki yana, bu mısraları mırıldanırım. Rabıtayı ne güzel anlatmış Erdem Abi diye düşünürüm kar altında yürürken. Öyle ya gökten düşen her kar tanesi her insanın yanağına bir güzellik, bir beyazlık, bir neşe bırakır ama ancak derviş olanlar, kar taneleri yanağına buse kondurdukça sevgilinin parmakları yüzüme dokunuyor diyecek kadar incelmiş gönül sahipleridir. Üç İhlas bir Fatiha hem şair abiye gider şehre ne zaman bir kar yağsa hem Abdurrahim Efendi'ye (r.a.).Menkıbe, iki kızından birisini testiciye diğerini karpuzcuya veren bir zata dairdir. Bir bahar günü kızlarından birisi ziyarete gelir dua ister hacı babasından: Babacığım bizimki testileri yaptı, kurusun diye dışarı çıkardı, dua buyursanız da testiler kuruyana kadar yağmur yağmasa. El açar dua eder hazret. Peşi sıra diğer kızı girer kapıdan, Efendi babacığım der, karpuzlar kavruldu güneşten, dua buyursanız da Mevla bir rahmet gönderse tez vakitte. Açar elini hacı baba bu kez de, yağmur yağsın diye niyaz eder Rabbine. Kızlar evlerine dönünce hadiseye şahit olan evin hanımı şaşkınlıkla sorar: Efendi birine yağmur yağmasın diye dua ettin, diğerine yağmur yağsın diye, nasıl olacak bu iş. Cevabı pek güzeldir hazretin: Hanım birisinin anası ağlayacak ama hangisinin ben bilmem.Ne zaman şehre şöyle okkalısından bir kar yağacak olsa bu menkıbe gelir aklıma, tebessüm ederim. Mikail'in (a.s.) Rabbi işlerini ne de güzel eyler. Olan iş birdir ama kimi mahzun olur kimi memnun o olan aynı iş sebebiyle.Sokaklarda kalan, yakacak odunu olmayan, kimsiz kimsesiz gurebayı düşünüp mahzun olacak olurum, aklıma vali amcalarından gelen tweetle sokaklara dökülecek çocuklar gelir, ne yalan söyleyeyim memnun olurum. Kar topu oynayacaklar, kardan adam yapacaklar, kayacak, eğlenecek afacanlar, evlere neşe gelecek, gönüllere sürûr, nasıl sevinmeyeyim. Kar yağar yollara gönlüme TIR şoförleri, moto kuryeler, uzun yola çıkacak olanlar gelir 'Sen yardım et Ya Rabbi' derim, garipler rızık peşinde koşturuyor aman başlarına bir iş gelmesin, sen esirge. Ev ahalisinden ricada bulunurum bir de: mecbur değilseniz yormayın getirci uşakları bu havalarda, ille zaruret varsa da yüklüce bir bahşiş, bir bardak çay, bir tebessümle gönüllerini alıverin. Onlar için üzülürken Rezzak'ın kaportacı kulları gelir gönlüme yüzüme bir tebessüm düşer. Kimsenin kaza yapmasını arzu etmezler elbet ama bu kar da senede birkaç kez böyle yağmasın da acından mı ölsün fukaralar Gariptir Rezzak-ı mutlak'ın işleri, güzeldir, akıl sır ermez.Çiftçinin sevincini katık eder gönlüme sevinirim kar yağınca şöyle hakkını vererek. Tohumu sarar kar; besler, berekettir, bayramdır toprağa. Kardan sebep işi yarım