Kabul edelim ki milli takımı sevenimiz az. Milli takımı dövmek milli sporumuz haline geldi. Kazaninca alınan zevkin mislisi oyuncu-hoca ve TFF dövünce alınır hale geldi. Reklamlarda hep vurgulanan "85 milyon tek yürek" teması, artık ne kadar tartışmalı ise milli takım da o hesap. Kabul edelim ki artık hepimizin takımı değil. Turnuvaya gidiyoruz eğlenemeden dönüyoruz. Sevmediğimiz rakibimizin futbolcusu hata yapsa da sövsek diye bekleyenlerin sayısı o isim başarılı olduğunda sevinenlerin sayısı kadar değilse de henüz, o tiplerin sesi daha çok çıkıyor. Milli takıma bu bakış, uzun konu. Şimdi kısa vadeli konuya gelelim. Teknik direktör Stefan Kuntz gitsin mi Bir kere bizi Uluslar Ligi seviyesinde C Ligi'ne düşüren de Euro 2020'de zırıncı yapan da yere göğe koyamadığımız Şenol Güneş değil miydi O mu gelsin yeniden 7 kere gelip 8 kere giden, her gelişinde milli takımda bir takım skandalların yaşandığı; 2008'den beri milli görevde başarısı olmayan Fatih Terim mi gelsin bir kez daha Avrupa'da apaçık başarısız olan, şampiyon Trabzonspor'a tarihin en maliyetli kadrosunu kurdurup Ahmet Ağaoğlu'nun başkanlığına mal olan, milli görevde daha önce net başarısız olan Abdullah Avcı'yı mı deneyelim bir kez daha Avrupa'da çıktığı tek; bir tek müsabakada dahi galibiyet alamayan, zaten toplasan 10 tane uluslararası maçı olmayan, şampiyon yaptığı Beşiktaş'ta dahi istikrarlı bir süreç sağlayamayan, başka herhangi bir ekipte tamamlanmış sezonu olmayan Sergen Yalçın mı gelsin "Hangi liyakatle" diye sorunca şu yanıt geliyor ekseriyetle "Rahat yer, ara ara maç yapılıyor. Tam Sergen'lik sıkılmaz.." kriter bu değil mi Belki de denemeliyiz. Daha Başakşehir'de rüştünü ispat edememiş, her yenilgide faturayı oyunculara kesen, 'ağabeylik'ten 'hocalığa' geçemeyen, hemen her sezon en az 2 kez atılan, 5 basın toplantısının birinde dağlara taşlara yapan Emre Belözoğlu olur mu Yılmaz Vural mı Bir kez daha Mustafa Denizli mi Avrupa'da yarı final görmüş Aykut Kocaman gelebilir