SELDA hanımcığım, 'neden boşanmadınız' sorusunu duyar gibiyim.
Kızımın tırnağını göstermezdi, o kadar. Ama şunu yapabilirmişim; örneğin fiziki üstünlüklerimizi kıyas konusunda alttan alabilirmişim. Şöyle ki, kendisinin küçük bir burnu vardı, benim kemerli. Benim dillere destan Türkan Şoray gözlerim vardı ('erkeklere baygın bakıyorsun' gerekçesiyle çok dayak yemiştim) onunki ise sıradan.
Annesi derdi ki, "İnsanın ilk baktığınız yeri burnudur, gözleri değil. Bakın benim oğlumunkine okka gibi!" Devamını da getirirdi; "İri göz eşekte de var, hah hay kızlar espri yaptım!" İşte tam burada isyan ederdim, herkesin içinde alay edilmek onuruma dokunurdu. Eve döndüğümüzde malum 'anama karşı geldin' dayağı beni beklerdi.