Cuma günkü yazının son paragrafına, 'Osmanlı da, son ânına kadar, (...) Ankara'daki, -yeni devletin değil- yeni rejimin kurucu kadroları da makamlarını, rütbelerini, yetkilerini, maaş ve makamlarını ve meşruiyetlerini, saltanatın kaldırıldığı 1 Kasım 1922'ye kadar, başında Sultan Vahiduddin'in bulunduğu saltanat rejiminden alıyorlardı. Bizzat M. Kemal de, onun tarafından gönderiliyordu (...)' denilmişti.Bu konuda 15 Eylûl akşamı bir tv programında, tarihî konularda araştırmaları olan bir kişi, 'M. Kemal'in Samsun'a gönderilmesi, bir devlet operasyonuydu..' demeyi sürdürüyor da, Sultan Vahdeddin'in imzasını ise, 'önemsiz şeklî bir unsur olarak görmeye- göstermeye devam ediyor ve net olarak, 'M. Kemal'i Sultan göndermedi..' diyordu!.Onun imzası olmasaydı, vazifelendirilişi ve yetkileri nasıl geçerli olacaktıKaldı ki, o vazifelendirmeden sonra, vedâ için 'huzura çıktığı'nı, Sultan'ın kendisine, 'Paşa, istersen memleketi kurtarabilirsin!' dediğini bizzat M. Kemal söylemiyor muŞunu da ekleyelim: Sultan Vahiduddin, hâtıratında, '1917'de Almanya ve Avusturya'ya Veliahd olarak iki ay kadar sürecek bir resmî ziyarete giderken M. Kemal'i 'Seryâver' olarak yanına aldığında, M. Kemal'in devamlı Enver Paşa'yı kötülediğini ve ayrıca onun, Osmanlı Hanedânı'na son vermek gibi bir kötü niyet beslediğini bile söylediğini' belirtmiyor muKonuya bu kadarca değindikten sonra, dönelim, Cuma günkü yazının devamına..M. Kemal'in 1 Kasım 1922 günü, Sultanlığın kaldırıldığı oturumda Meclis'te yaptığı konuşmayı, 'Kâzım Karabekir Anlatıyor' isimli eserinden (sh.50 ve devamından) , U. Mumcu'nun sâdeleştirdiği şekilde ve -özetle- aktaralım: '(...) Halifelik yönetimiz Müslümanlar için çok yararlıdır. Çünkü, Peygamber Halifeliği, Müslümanlar arasında bağ oluşturan yönetim biçimidir. Müslümanların tek bir sözle bir araya gelmelerini ve harekete geçmelerini sağlar. (...) Bugün de Sultanlık ve hâkimiyet makamıyla Halifelik makamının yan yana bulunabilmesi en doğal durumlardandır. Şu farkla ki, Bağdat ve Mısır'da sultanlık makamında bir kişi oturuyordu. Türkiye'de ise, o makamda, asıl olan milletin kendisi oturuyor. Halifelik makamında da, Bağdat ve Mısır'da olduğu gibi sığıntı, güçsüz bir kişi değil, dayanağı Türkiye Devleti olan yüce bir kişi oturacaktır.(...) Böylece bir yandan Türkiye halkı çağdaş bir uygar devlet halinde her gün daha dayanıklı (...) olacak, 'Halifelik makamı da bütün İslam dünyasının ruh ve vicdanının , imanının bağlantı noktası , Müslüman kalplerin ferahlık kaynağı olabilecek bir saygınlık ve yücelikte belirecektir.(...)'-18 Ocak 1923, İzmit konuşmasında ise-, 'Halifelik makamı yalnızca Türk'e değil, yüce İslam dünyasına aittir.';-Bursa'da, 22 Ocak 1923'de - 'Halifelik, yalnız Türkiye halkını değil, bütün İslam dünyasını kapsadığı için, bu makam hakkında bir karar vermek, Türk milletinin yetkisi dışındadır..' der.. Evet, M. Kemal'in sözleri bunlar..Ve (Sh.69'dan..) M. Kemal, 10 Temmuz 1923.'de (yani, Lozan Antlaşması'nın imzalanışından 1 gün önce, Karabekir'e der ki:'Dini ve ahlâkı olanlar, aç kalmaya mahkûmdurlar.. (...) Dini ve nâmusu olanlar kazanamazlar, yoksul kalmaları kaçınılmazdır. Böyle kimselerle ülke zenginleştirilemez. Onun için önce din ve namus anlayışını kaldırmalıyız. Partiyi, bunu kabul edenlerle güçlendirmeli ve bunları çabuk zengin etmeliyiz. Böylece kalkınma kolay ve çabuk olur..' (...) Tartışmaya Fethi (Okyar) Bey de katılır:'Evet, Karabekir, Türkler İslamlığı kabul ettikleri için böyle geri kaldılar . İslam kaldıkça da bu halde kalmaya mahkûmlar..'(Sh.72) .1974-75'lerdi, bir 23 Nisan programında TRT ekranında Prof. Hıfzı Veldet konuşuyor ve bu konuları ele alıyordu.. 'Burada M. Kemal, millete yalan söyledi mi diyeceğiz..Evet, yalan söyledi.. İyi ki yalan söyledi.. Yoksa, şimdi başımıza Said Nursî gibiler Cumhurbaşkanı olurdu..' demişti, özetle..Ve, bir-iki tartışmaya 2 NOKTA:1- KK Bey, devamlı 'helâlleşmek'ten söz ediyor, bir sevgi pıtırcığı halinde