Terbiye ile ilgili bir durum olduğunda, zahmet çekmek, yorulmak istemeyen nefis hemen, 'Yahu peygamberlerden bazıları da evlatlarına, hanımlarına mesajlarını ulaştıramamışlar' diye başlıyor.Oysa o peygamberdir. O üzerindeki ebeveynlik vazifesini, eşlik vazifesini hakkıyla yapmışlardır. Allah onlara ne yapmaları, nasıl tebliğ yapmaları konusunda pek çok yollar da göstermiştir. O yolları, o metotları da o peygamberler ilgili muhataplarına uygulamışlardır. Kim bilir o uygulama ve metotlarda nice nice ebeveyn ve eş incelikleri, iletişim detayları vardır. Nefis bu ince noktaları çalışmayı, yeni yeni iletişim metotları bulmayı ve muhataba giderken hep o eskimiş cümlelerle, metotlarla değil, yeni yeni tarzlar ve sözcüklerle ulaşmayı denemişlerdir. Allah da, elçisinin vazifesini yapmış olması noktasında o peygamberini pek çok yeniliklerle muhatap kılmış ve bu peygamberi aracılığıyla imtihan olan o kullara o yenilikleri ulaştırmıştır. İnanıyoruz ki, o peygamberlik sıfatı gereği iletişim kurduğu insanlarla bir iletişim hatası veya bir hissî tutum veya damarına dokunan bir davranış sergilememiştir. Çünkü onların ismet sıfatları vardır. Buna rağmen evlatlar, eşler o peygamberin mesajına kendilerini vermemişler ise, işte burada apaçık bir imtihan gerçeği kendini gösteriyordur. Yani siz peygamber de olsanız; hatasız, kusursuz tebliğ de yapsanız eğer o muhatabınız bu teklifi kabul