Kimsenin duyarsız kalamayacağı bir hakikatin içindeyiz.Mülk sahibi, mülkünde tasarruf etti, ediyor. Zeminin sakinleri korktu, korkuyor. Herkes kendi gerçeği ile yüzleşti, yüzleşiyor. Bir kudret sahibinin varlığı aşikar görüldü, görülüyor. Bilim adeta durdu, gelişmeleri izliyor. Mucize gibi gelişmeler karşısında secdeye kapanması gereken insan, oldu, olacak demekten başka bir şey yapmıyor. Hâsılı insanın planı bozuldu. Alışkanlıkları değişti. 'Aman Allah'ım, neler oluyor' demeyen kalmadı. Şimdi gündemde yeni bir şey var; o da bundan sonrasında durumumuz ne olacak Bu büyük büyük depremler, duyguları ölmemişler için okunaklı birer aşikar ders niteliğinde. Ama gaflet arttıkça ikaz da artıyor, artacak, sarsma devam edecek diyor, edecek anlaşılan. Gerçi okumak istemeyen için her dilde, her cümle anlaşılmaz. Yaşananlar insanlığın uzatmaları gibi duruyor. Herkes, insanlık için yeni bir sürecin başladığını söylüyor. Ama ilginç olan herkes bunu bir başkası için söylüyor. Yani anlaşılan nefis yine sıyırıyor süreçten. Bir tarafta bir ömür boyu biriktirdiklerini bir anda kaybeden insanlar, diğer tarafta park yeri kavgası için sıkılan yumruklar. Gerçi yaşananlar ne olursa olsun, meydanı kötülere terk etmemeli iyiler. İyiler dayanıklı, sabırlı, güçlü ve ümitli olmalı. Nitekim gelişmeler o kadar da kötü değil. Bakın bugünlerde daha önce görülmemiş düzeyde trafikte bir nezaket gözüküyor. Yayalara daha bir öncelikli yaklaşıyor ayağı pedalda olanlar. İşlek caddelerde asık suratlılar etkisini biraz olsun kaybetmiş. Daha önce, 'sizinle konuşulmaz' moddaki düşünce, şimdi 'herkesin bir haklı tarafı olabilir' diyor. Gelişmeler, evet evet kötü değil. Hiç aramaz durumdaki nefse yenik düşenlerde birazcık yumuşama var.