Ana yüreği; iki gözü iki çeşme ağlıyordu anneciğim.- A kızım sen ne zaman büyüdün, ne zaman okudun, evlendin de bir de hastanelere düştün- Bak bir şeyim yok anne!- Hatırlar mısın İlk defa okula yazıldığında çok heyecanlıydın, biz de öyleydik. Sen daha cesaretliydin! "Anne okuyacam. Okuyup doktor olacam" derdin. Ben de "Elbette okuyacaksın, oku büyük, kocaman makamlara çık" derdim. Sen de, "Ben büyük makamlara çıkmayacağım, doktor olacam doktor!" diye tuttururdun yine de. Baş edemezdim senin ısrarlarına mecburen "peki" der, gülerdim..."Şimdi soruyorum; bu genç yaşta kim sana ne yaptı da hastanelere düştün Ne işin var bu ilaç kokulu yerlerde ciğerparem Ah ah!"- Anne sakin ol! Ben çok iyiyim, bak eskisinden daha sağlıklıyım!- Sen benim canımsın! Hayatımsın! Kimse benim kadar seni sevemez a güzel kızım, can tanem, nur tanem, malım mülküm, aldığım nefesimdin, sen rüyalarımın süsü, ruhumu okşayan sevgi taneciğim, sırdaşımdın!- Yine öyleyim Anne!- Her şeyimizi paylaşır, birbirimize anlatırdık. "Korkma sakın" derdim, "biz arkadaşız" derdim. Sen yalan dolan nedir bilmezdin kızım! Ne oldu, kimler senin kanına girdi- Ah Anne!- Sen! Kız sen ne zaman büyüdün kızım Bütün duâlarım seninle, hayatım seninle, senin isminle, resminle yaşıyorum! Sen olmazsan ben hiçim hiç! Seninle var oluyorum! Sensiz bir dünya düşünemiyorum, günüm, ayım, senem, ömrüm, varım yoğum bütün kâinatımsın!- Anne!- Nar tanem, unutma sakın; seni aklının alamayacağı kadar çok seviyorum! Can yoldaşım, gönül dostumsun, bunu unutma kızım, sakın unutma!- !!!Zavallı babacığım bir adım geride, Tanju ise birkaç metre ırakta öylesine boynu bükük, sessiz duruyor, muhtemel bizi takip ediyorlardı. Anneciğim "deli olmuş" gibime geldi. Böyle hiç görmemiştim. Tanju'nun