Halk arasında güzel bir şeye imrenerek veya kıskanarak bakanların nazarının değeceğine ve zarar vereceğine inanılır, bundan kurtulmak için tedbirler alınır.

Eskiden çocuklara dillerinden düşürmemeleri lazım geldiği öğretilen tabirler arasında maşallah da vardı. Güzel bir şey gördüklerinde, bir şeyi beğendiklerinde mutlaka böyle söylemeleri telkin edilirdi. Boş bulunup da demezlerse, yanındaki büyükler yüksek sesle söyleyerek bunu hatırlatırlardı.

(Diğerleri bir işe girişince bismillah, vadedince inşallah, aksırınca elhamdülillah