Tam bin yıl dünyada hüküm sürmüş muazzam Türk hâkimiyetini, Türk devletlerinin dünyaya örnek olarak sunduğu medeniyeti gençlerimize anlatamıyoruz. Bunun neticesi olarak gençlerimiz zalim, despot, zorba devletleri, ileri ve medeni devletler olarak görüyor ve hayranlık besliyorlar. Öyle ki celladına âşık olan kişi misali atalarına kan kusturanlara hayranlık besliyorlar. Neredeyse onların giyim, kuşam ve hayat tarzlarına kadar "taparcasına" bağlanıyorlar!.. Bu eziklik sadece gençlerimize has bir durum değil. Ne hazindir ki aydınlarımız daha beter hâldeler. İlkokulda öğrendiği ve ezberlediği kırıntı tarih bilgileri ile mezara giriyorlar. Bir de, "ben çok tarih kitabı okudum" diyerek hava atması yok mu Gülünç ötesi bir durum. "Ne okudun" dediğinde ilk yabancıları saymaya başlıyorlar. Zokayı çoktan yutmuş haberi yok! Bugün Osmanlı denildiğinde burun kıvıran, yüzünü ekşiten, "ne verdi ne yaptı ki" diyen zavallı, acaba bir dönem İngiliz Kraliçesinin düştüğü zelil ve hakir durumdan haberi var mı Böyle söyleyince hemen, "Fatih, Yavuz veya Kanuni devridir" deyip geçme! Belki adını duyduğunda o kim diyeceğin III. Murad Han dönemini oku. Avrupa devletlerinin büyükelçiler vasıtasıyla Osmanlı başkentinde göze girebilmek için ne taklalar attıklarına şahit ol! Osmanlı Devleti, III. Murad Han'a kadar olan dönemde limanlarında ticaret yapma hakkını sadece Venedik ve Fransa'ya tanımıştı. Osmanlı'nın Kıbrıs'ı fethetmesi ile İngilizler Venediklilerin yerini almaya başladılar. 1580 yılına gelindiğinde ise artık İngiliz gemileri Akdeniz'de dolaşmakta idi. Ancak Akdeniz'deki İngiliz ticaret gemileri, Osmanlı limanlarındaki seyr-ü sefer ve ticareti, Osmanlı Devleti'nin Fransız gemilerine tanımış olduğu haklardan faydalanmak için Fransız bayrağı çekerek ve Fransa'ya vergi ödeyerek sürdürmekteydiler. Bu sebeple, Fransızlar gibi müstakil imtiyaz elde edebilmek için Osmanlı Devleti nezdinde pek çok teşebbüste bulundular. Osmanlı Devleti ve İngiltere arasında münasebetler sadece ticari ilişkilerle sınırlı kalmıyordu. Kraliçe Elizabeth gönderdiği bir mektupla Sultan III. Murad Han'dan İspanyollara karşı açıkça yardım ve destek beklediğini belirtiyordu... İstanbul'da bulunan İngiliz Büyükelçisi William Harborne'un Kraliçe katından Padişah'a yardım talebi için takdim ettiği mektubu Osmanlı Sultanı'nın Avrupa devletler sisteminde ne kadar üstün bir pozisyonda olduğunu ortaya koymaktadır: "Padişah'ın yüce katına arzuhâl ilam olunur. Devletlü ve saadetlü, âlemin sığındığı Padişah Hazretleri'nin yüce katlarına kullarının arzı budur ki, 'İngiltere Kraliçesi' ile 'Zat-ı Şahaneleri' arasında mukaddes bir sulhun vücut bulması hususunda Yaratıcı, bu kulunuzu başlıca vasıta seçmek lütfunda bulunmuştu. Bendeniz dokuz yıl önce bu görevi sadıkane bir tarzda ve isteyerek ifade ettim ki, hususuyla Zat-ı Şahaneleri'ne bahşedilen kudret ve kuvvet vasıtasıyla bizim müşterek düşmanımız olan bütün putperestleri imha edeceklerini ummuştum. Yaratıcı'nın adıyla masum kulunuza acımanız için yalvarırım. Eğer bu putpereste (İspanya'ya) karşı var kuvvetinizi göndermek niyetinde değilseniz, ona zarar vermek üzere hiç olmazsa altmış veya seksen kadırga gönderiniz. Efendim, Kraliçe bir kadın olduğu ve cinsiyeti bakımından savaşa meyilli olmaması lazım geldiği hâlde Yaratıcı'nın bu konudaki emrini var kuvvetiyle yerine getiriyor Zat-ı Şahaneleri de, bir donanma çıkarırsanız yüce Osmanlı neslinin şan ve şerefi ve Osmanlı İmparatorluğu'nun muhafazası yolunda hareket etmiş olacaksınız. Bu yapıldığı takdirde mağrur İspanyol ile sahte Papa ve bütün taraftarları, yalnız zafer ümitlerinden mahrum edilmekle kalmayacaklar, belki de bu tür küstahlıkların cezasını bulacaklardır." III. Murad Han tarafından da İngiltere Kraliçesi Elizabeth'e mektup gönderildi. Mektupta yardımların sadece ticari noktada değil ayrıca siyasi amaçların da söz konusu olduğu belirtilmekteydi ve şu ifadeler yer almaktaydı: "İki ülke arasındaki dostluk ve ahitname-i hümâyûn gereğince dost ve düşmana karşı birlikte hareket edilecektir. Ahitname şartlarına uyulduğu takdirde İngiliz tüccarlarına kimsenin zulmetmek ihtimali olmaz. Eskiden Osmanlı padişahları ile dostluk edenler nasıl saygı görüp himaye edilmişlerse size de o şekilde muamele edilecektir. İspanya'da esir olan Müslümanların İngiltere tarafından kurtarılması sadakat ve bağlılığınızın göstergesidir. Elçinizle göndermiş olduğunuz mektubunuzda Osmanlı donanmasına ilişkin söyledikleriniz hususunda hepsiyle ilgili malumum olmuştur. İlkbaharda büyük bir donanma gönderilmesi kararlaştırıldı. Allahü teâlâ donanmayı zafere ulaştırsın." İşte bu gelişmeler neticesinde İngiltere'yi İspanyol işgalinden ve baskısından kurtaracak Osmanlı donanması olacaktır. Osmanlıların gönderdiği donanma sayesinde İspanyol donanması ikiye bölünmek zorunda kalacak ve İngiltere karşısında büyük bir bozgun yaşayacaktır. Ey Türk evladı! Bu gücün, haşmetin ve kudretin devam etmesini diliyorsan ceddinin başarı sırlarına vâkıf olacaksın! Tarihini, dinini ve dilini bilecek ondan güç alacaksın. Birliğini, dirliğini muhafaza edeceksin... Ah o nezaketle tebessüm! Öte yandan İngiliz Kraliçesi II. Elizabeth'in ölümü İslam dünyasının hazin hâlini gözler önüne bir kez daha sermiştir. Ölümü ile birlikte başlayan propaganda ile Kraliçe II. Elizabeth mülâyim, yumuşak, yüzünden tebessümü eksik olmayan birisi olarak sevdiriliyor. Hayır hizmetlerinden dem vuruluyor. Doğumu, evliliği, oğlundan gelininden çektiği acıları ve nihayet ölümüne duyulan üzüntüler en şatafatlı ifadelerle günlerce konuşuluyor. Onun elliden fazla devleti temsil eden "Commonwealth of Nations" denilen İngiliz Milletler Topluluğu'nun