1985 senesi başlarında, Erzurum'dan Balıkesir'e tayinen geldim.

Orada; Enver Tezer, Hasan Aktunç, Ali Orhan, Necati Yılmaz gibi bizden yaşlı ağabeylerimiz vardı. Gençler olarak da; (30'lu yaşlar civarında) ben, Sedat Marmaralı, Mehmed İnce, Ali Kurnaz, Mehmed Ulaş, Muharrem Aktunç gibi arkadaşlarla bir arada olduk.

Mehmed İnce kardeşimizle aynı yaştaydık. Aslen Afyonlu idi. Benim Erzurum'dan geldiğimi duyunca, kendisi de Erzurum Üniversitesi edebiyat fakültesi mezunu olduğunu söyleyip, bir muhabbet yapmıştık. Artık sık sık görüşüyor, bir araya geliyorduk. Bazen, "ince Mehmed" romanına atfen, ben de ona "ince Mehmed, (biraz kilosundan dolayı) ama ince değilsin" diye lâtife yapar gülüşürdük. Balıkesir imam-hatib lisesinde muallimdi.

Çok sessiz, mubarek, mütebessim ve mütevazı olan Mehmed kardeşimizin bir hususiyeti vardı. O da, 12 Mart 1971 hadisesinden sonra Bekir Berk ağabeyin de içinde bulunduğu ve Hasan Aktunç, Abdunnur Keseli, Taceddin Demir, Ömer Lütfi Met, Rasim Demir ve Mehmed İnce hep beraber, Risale-i Nur okuduklarından dolayı bir polis baskını neticesinde meşhur "İzmir mahkemesi" ile hapse mahkûm olmuşlardı. İçlerinde, en gençleri de Mehmed kardeşimizdi. O zaman, 18 yaş civarındaydı. O senelerde, haksız ve zulmen ,"nurculuk"tan dolayı hapse mahkûm olmuşlardı. O çileli günlerin kahramanı idiler.