Dünya futbolu artık, 'altın bölge' dediğimiz (kendi on sekiz önüyle orta saha çizgisi arası) parselden çok çeşitli 'çizili oyun şablonuyla' sonuca giden bir yapıya büründü. 2-2-6 bile diyebileceğimiz stoper ve kanat beklerin de içinde olduğu çoklu hücum planları olan takımlar istediği sonuçları alıyor. İki yönlü orta sahalar ve gol atmaktan çok öne çıkıp istasyon görevi gören forvetler, defans arkası ani toplar ve haliyle koşular, sık sık içeri sızan kanatlar ile rakip on sekiz içine yanıltıcı geç (running late) sprintler futbolun artık olmazsa olmazı. Kısır gol ve asist istatistiği Bir futbol yorumcusu gerçeklere ayna tutmalı, sırf taraftarın hoşuna gitsin diye yazı yazmamalı. Trabzonspor sezon başından beri öndeki kreatif ayaklarıyla topu buluşturup sonuç almak üzerine kurulu (evet sadece bu plan) bir futbol oynadı. Daha önceki yazılarımda da yazdım. Bu sakıncalı bir yapı. Şimdi Abdullah Avcı'nın takımının ligdeki maçlarıyla ilgili birkaç rakam vereyim. Vitor Hugo 1 gol 1 asist, Denswil 2 asist, Bruno Peres 1 asist, Hüseyin Türkmen 1 asist, Berat gol ve asisti yok, Siopis 1 asist. Düşünün stoper, ön libero ve beklerin katkısı bu kadar, üstelik ligin 33 haftası itibarıyla. Bu oyun tıkanmak zorunda Önde Nwakaeme, Visca, Bakasetas, Ömür ve Cornelius'la gol bulacaksınız. Rakip bunlara tedbir aldığı zaman, sizin 'çizili oyun şablonunuz' olmamasının ceremesini çekmeye başlıyorsunuz. Trabzon bu sebeple son haftalarda ardı ardına puanlar bırakıyor.