Şeker, mutfaklarımızın olmazsa olmazlarından biri. Temel bir gıda ürünü. Ülkemiz tarımında önemli bir yeri olan şeker pancarından elde ediliyor. Şeker pancarı ürünü de üreticisi de artık tarladan çekilmeye başladı. Çünkü pancar üreticisi maliyetini karşılayamıyor ve para kazanamıyor. Uzun süredir ülkemizde egemen olan siyasal ve yönetsel anlayışın politikalarıtercihleri, bu süreci tetikliyor. CUMHURİYETİN FABRİKALARI Şeker pancarı ve buna koşut olarak şeker üretiminin azalması, yalnızca fiyatının yükselip şekere ve şekerden imal edilen ürünlere erişimin zorlaşması anlamına gelmiyor. Şeker yerini, sağlık açısından tartışmalı ürünlere bırakıyor. Şeker pancarından elde edilen şekerin yerini, mısır şurubu ve sentetik tatlandırıcı gibi yapay ürünler alıyor ve piyasa bu ürünleri üreten uluslararası kartellerin denetimine geçiyor. Bundan da tüketici olarak hepimiz, tüm yurttaşlar olumsuz etkileniyoruz. Kısacası, tatlı şeker giderek acılaşıyor!.. Eskişehir Şeker Fabrikası Günlük hayatımızda önemli bir yeri olan şekerin ve üretiminin, Cumhuriyetin tarihsel öyküsüyle de buluşan ve örtüşen çok önemli yönleri var. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş sürecinde hayata geçirilen sanayileşme atılımının ve üretim seferberliğinin en önemli adımlarından biri, şeker üretimi alanında atılmıştır. O dönemde yaşanan onca zorluğa ve sıkıntıya karşın, şeker pancarı üreticisi desteklenmiş ve pancar ekim alanları genişlemiştir. Fabrikaların kuruluşu ile birlikte genç Cumhuriyet, kendi ihtiyacımız olan şekeri üretmekle kalmamış, ihraç eder hale de gelmiştir. Bu durum, Cumhuriyetin kurucu iradesinin ülkemize ve halkımıza getirdiği önemli bir kazanım olmuştur. 2018 yılına gelindiğinde ise 25 şeker fabrikasından 10'u özelleştirilerek yok pahasına satılmıştır. 2021'de de Türkşeker, Türkiye Varlık Fonu'na devredilmiştir. Yaşanan bu süreç, şeker pancarı üretimini de olumsuz etkilemiş, üretici tarladan çekilmiş ve pancar ekim alanları azalmıştır. 2020'de 21 milyon ton olan üretim, 2021 yılında 19.5 milyon tona gerilemiştir.