Renkli 90 dakika

Oldum olası sevdim renkleri. Rengarenk olmayı. Rengarenk diye şarkı sözü bile yazdım.Hiçbir kelime mavinin sonsuzluğunu, kırmızının alevini ya da sarının umudunu anlatamaz. Hasta olduğumda, boynumu renklere sarar, oğlum üşüttüğünde muhakkak üzerine turuncu örtüsünü örterim. Bazı müzisyenlerin notaları renk olarak, şarkıları bir renk cümbüşü olarak görebildiklerini okuduğumda çok etkilenmiş, hiç şaşırmamıştım. Her şeyin rengi var. Etrafımızdaki enerjinin bile. Konserlerde de şarkılara eşlik eden ışıkların, o şarkının hissini ne kadar değiştirdiğini, artırdığını gördüm hep. Bu renk büyüsünü sahneme taşımayı hep istedim. Siz bir şeyi çok istediğinizde muhakkak biri o isteği duyar ve size doğru yola çıkar. Benim de bu isteğimi Yaşam Tüzün Özer diye güzel, çıtı pıtı, yetenekli ve kendine inancı tam bir kız duymuş olmalı. Yaşam, şarkıların her birine bir tablo yapmak istiyorum dediğinde, bir konserin aynı zamanda bir müze gezisi olabileceği fikriyle ayaklarım yerden kesildi. Düşünsenize bir taşla iki kuş! Hem konsere gidiyorsunuz hem de bir sanatçının eserlerini görüyor, renk ve müzik terapisini aynı anda alıyorsunuz. Yaşam'ın resimleri öyle güzeldi ki, biz de onları giysek nasıl olur diye düşündük ve onun desenlerini kumaşlara basıp, bütün grup onları giydik. Sahne bir boya kutusuna batıp çıkmış, bir ressam gelip her yeri boyamış gibi oldu. Gözünüzde canlanması için, Yaşam'ın bir resmini ve kostümlerimizin desenlerini buraya koyuyorum. Kumaşları alıp, masallarda olduğu gibi bir üstadın yanına gitmek ve onları büyülü kıyafetlere döndürmek gerekti. Bunu da oyun arkadaşım Tanju Babacan'dan istedik. Beni kanatlandırdı, hepimizi sanki doğada nadir bulunan böcekler, çiçekler gibi renklendirdi. Müthiş ekibiyle, o sihirli makasıyla kesti ve dikti. Yaşam'la el ele verip, bizi başka bir galaksiye taşıdılar. Kuliste bile o kadar eğlendik ki, renklerin, çocuklaşmanın gücüne bir kez daha inandım. Burada huzurlarınızda, üstün yetenekleriyle beni sarıp sarmalarken, içimdeki çocuk Nil'e her daim korkusuzca eşlik eden müzik yoldaşlarım Nurkan Renda, Alp Ersönmez, Çağrı Sertel, Gaye Biçer, Melisa Uzunarslan, Onur Nar ve Onur Başkurt'a teşekkür ederim. Onlarsız cümbüş olmaz, şarkım duyulmaz, sahne ışıkları yanmaz. Dilerim beraber yolumuz uzun olsun. Bu renk cümbüşü konserlerimin parçası olsun istiyorum artık. O mavi kanatları açmak, Yaşam'ın o güzel resimlerini sahnede görmek ve hep beraber