Türkiye'de dünyanın işleri, TV ve gazeteler tarafından-düz 'haber verme'ler hariç-şöyle yorumlanıryazılır; birbirlerinden kopyalarlar. Biraz da baharatlandırır, duruma göre köpürtürler. Budur. Hele harita başındaki kimi 'değnekçiler', ayrı kanallara aynı malı satar dururlarİzleyici ve okurun bu duruma sinirlenmesi gerekmez mi Hakarettir çünkü. Herkes aynı şeyi söylediği için, 'vasat mutabakatını' doğru kabul etmekten gayrı şansları kalmaz.Pazartesi, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Azerbaycan'ın yeni zaferini tebrik ve iki kardeş ittifakının altını çizmek için Bakü'deydi. Hem ortak projeleranlaşmalar yapıldı hem de dosta düşmana yeniden güç gösterildi. Tüm tv haber programları ile gazeteler de bu vesileyle bölgede 'neler olduğunu' tek açıdan kamuoyuna anlattılarAma herhangi bir yorumcuyauzmana, mesela, 'Ermenistan'da girişilen darbenin arkasında kim var' ya da 'Rusya, Türkiye-Azerbaycan yakınlaşmasına gerçekte nasıl bakıyor' diye sorulduğunda, dut yemiş bülbüle de utanç belası dönemeyecekleri için 'atmaya' başladılarÖnce ve kuvvetle tekrarlayalım; 2020 savaşı, en geniş haliyle bölgede emsali görülmemiş, stratejik, çok katmanlı ve yönlü bir Türk başarısıdır. Azerbaycan-Türkiye aklı ve bileğidirAncak 'sonrası' vardır. Bunun da eksiksizhatasız yönetilmesi gerekirABD Başkanı Biden, Paşinyan'a bir mektup gönderdi; "ABD ve hükümetimiz, Ermenistan'ın egemenliğine, bağımsızlığına, toprak bütünlüğüne ve demokrasiyi koruyan barış arayışına güçlü desteğimizi tekrarlıyorum. Ermenistan'ın yanında durmaya devam edeceğiz"Şaşırtıcı bir şey var mı Yok.Hafta sonu, Ermenistan'da darbe girişiminde bulundukları iddiasıyla 8 üst düzey general gözaltına alındı. Yenilgi nedeniyle Paşinyan'a karşı büyük reaksiyon olduğu, bir darbe beklendiği de zaten ayyuka çıkmıştı.Şimdi Biden'ın mektubuyla bu darbe girişimini güzel konuşturursanız, darbenin arkasındaki siluet netleştirAmerika-PaşinyanErmenistan ilişkisini biliyoruz. Yakın dönem Erivan-Washington ilişkisi rahatsız edici boyutlara yükseldi. Finali de ortak tatbikatla yapıldı. Ermenistan'ın Rusya liderliğindeki 'Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü' tatbikatlarına katılmadığı daha dün gibidir. ABD ile tatbikat dündür. Esasen tatbikatın zamanlaması da, Azerbaycan harekâtının CIA tarafından önceden fark edildiğinibilindiğini gösteriyorPaşinyan, NATOABABD'yi ve Batı kurumlarına katılmak istediğini de alenen gündeme getirdi. Bunu akıl cebinde tutalımAnkara'nın bölgeye en geniş coğrafyadan, Ermenistan-Azerbaycan özelinde özellikle ama Gürcistan, İran, Hindistan, Türk Devletleri, Hazar genelinde bakarken en çok 'dikkat' göndermesi yaptığı ülke Rusya'dır. Bakü-Erivan arasında bulunan Rus askeri varlığı ve oynadığı rol Türkiye'de her zaman şüpheyle karşılanır ve olaylar ne kadar Türkiye-Azerbaycan lehine gerçekleşirse gerçekleşsin, "ama Rusya" diye muhakkak şerh düşülür. "Yani" diye sorduğunuzda, ya tarihi perspektiften dersler hatırlatılır ya da "arka bahçe" metaforu ile bahis geçiştirilirPeki, Moskova'nın bu bölgeye "gerçek" bakışı, korkusu nedirTemel kaygısı, NATOABD'nin, Orta Asya'nın dibine kadar bölgeye girme olasılığıdırBir, Rusya içinaçısından Türkiye bir NATO ülkesidir. Uygun adımlar atmasına da hiç bir zaman şaşırmayacağını, Ankara'nın Finlandiya'nın NATO üyeliğini onaylayıp, İsveç'e de kapı aralaması vesilesiyle resmen açıklamıştırİki, bu yüzden, altını kalın kalın çizelim; Ermenistan'ın AB ve NATO ile ilişkileri hatta bunlara Azerbaycan'ın da katılma ihtimali, ne denli zor görünse de Kremlin'in en büyük kâbusudur. Dahası Rusya, bu olasılığı başından ezmediği taktirde gerçekleşeceğine de inanır. Ermeni diasporasına sürekli yapılan atıfların değinmediği tek konu budur. Oysa diasporanın tek konusu budur! ABD ve Avrupa diasporası aynı fikirde