Pek çok işyerinde ocak ayı yoğun geçer. Bir yandan yıllık planlama, bütçe, diğer yandan stok sayımları, işe alımlar... Biz insanlar, işsiz kaldığımızda bir iş bulabilmek, bir müşteri kazanabilmek için çırpınır dururuz. Gelin görün ki, işler artınca da işlerin yoğunluğundan, çok çalışmaktan şikâyet ediveririz. Aslında ne uzun süre işsiz kalmak iyi ne de aralıksız çalışmak... Kuran, "Sizin için geceyi örtü, uykuyu istirahat kılan, gündüzü de dağılıpçalışma (zamanı) yapan, O'dur (Furkan, 47)" der. Yani hem iyi çalışmak lazım hem de iyi dinlenmek...NEREYE KADAR"Çalış, çalış, nereye kadar" sorusuna İslam'ın verdiği yanıt, insanın rızkını temin edebilmek için "hiç ölmeyecekmiş gibi" çalışmasıdır. Bilimsel araştırmalar, yaşlı bireylerin günlük işleri terk ettiklerinde daha hızlı yıprandıklarını, hatta zihinlerinin zayıfladığını gösteriyor. Çok çalışmak nasıl insanları bitkin düşürüyorsa, çalışmamak da güçten düşürüyor. Bu doğrultuda gayret gösterip "dünyayı mamur etmek" her Müslümanın sorumluluğudur.NE İÇİN ÇALIŞMALIElbette amaç sadece para-mevki kazanmak veya çalışmış olmak için çalışmak değil. İslam medeniyeti ölçüyü, başkalarından çıkar beklentisi içinde olmadan, Allah rızası için insanlığın yararına olacak işler (amel-i sâlih) yapmak olarak tarif eder. Önemli olan kişinin nihai gayesidir, çünkü "ameller (işler, davranışlar) niyetlere göredir."İnsan yararlı işlerde, rızkı için çalışmalı ama asla dünyayı "gönlüne" sokmamalıdır. Çünkü, dünya malı dünyada kalır. Peki ya içimize işleyen dünya gamı İslam'a göre dünya, ebedi yolculukta bir duraktır sadece; başlangıç ve son değil... Ve nihayetinde gönül, bir sonraki durağa, dünyadan ne kadar az yük götürürse o kadar hafiftir. Maneviyatın ana gayesi, ruhu layık olduğu mertebeye yükseltmek olduğuna göre... Çalışmaya devam. Ama işimizin ve dünyanın kölesi olmadan.ZORLUĞUN YANINDAKİ KOLAYLIKTOPLANTILAR, çalışma hayatının ayrılmaz parçasıdır. Bu toplantılarda konular değerlendirilir, hemen herkes görüşünü söyler. Haliyle, başarı önündeki engeller ve zorluklar da dile getirilir. Ne var ki kimilerinin vazgeçilmez alışkanlığı, bir işin "nasıl olmayacağını" anlatmaktır. Veya her yeni fikrin zıt ihtimalini dile getirmeden duramazlar. Diğer bir deyişle, onların önceliği, odağı olumsuzluklardır.İçinde bulunduğumuz dönem, makro ölçekli zorluklarla dolu: Pandemi; ona bağlı çalışma kısıtları, tedarik sorunları, artan fiyatlar... Yetmezmiş gibi bir de ağırlaşan çevre koşulları. Hal böyleyken insanın olumsuz düşünmesi, karamsar olması gayet doğal değil miKuran, "Elbette güçlükle beraber şüphesiz bir kolaylık vardır. Gerçekten, güçlükle beraber bir kolaylık vardır (İnşirah, 5-6)" der. Hiç şüphesiz bu vurgu, en olumsuz durumda bile karamsarlığa, yılgınlığa kapılmamak gerektiğini