Kamuoyunda "Altılı Masa" olarak bilinen Cumhuriyet Halk Partisi ( CHP), Demokrat Parti (DP), Demokrasi ve Atılım Partisi (DEVA), Gelecek Partisi, İYİ Parti ve Saadet Partisi tarafından oluşturulan muhalefet partileri ikinci tur toplantılara başladılar. 12 Şubat'ta birincisi yapılan ve 21 Ağustos'ta biten toplantıların ardından, ikinci tur görüşme takviminin ilkini geçtiğimiz Pazar günü CHP'nin ev sahipliğinde gerçekleştirdiler. Özellikle iktidar medyasının ve destekçilerinin aday tartışması üzerinden yoğun baskı kurmaya çalıştığı bir ortamda "Altılı Masa" istikrarlı ve sağlam adımlarla kendi takvimine bağlı kalmayı sürdürüyor. Seçime -eğer zamanında yapılırsa- 8 ay gibi bir zaman var. Bundan önce Türkiye siyasi tarihinde hele de seçime bu kadar süre varken, adayın açıklanması gibi bir örnek de yok. İktidar özellikle aday tartışmasını tetikleyerek, ülkenin içinde bulunduğu ekonomik sıkıntıları ve giderek ağırlaşan dış politikadaki sorunları "sen, ben" tartışmasına indirgemek istiyor. pushfn('ads'); Yeri gelmişken ifade edelim; Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi (CHS) Sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın şahsında kurgulanmış bir sistemdir. Cumhur İttifakı'nı oluşturan partilerin, yani başta AK Parti ve Milliyetçi Hareket Partisi'nin ( MHP) içinde Sayın Erdoğan dışında bu yetkilerin devredilebileceği ikinci bir isimde uzlaşma imkân ve ihtimali olduğunu düşünmüyorum. Bazen seçimlerden sonra Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem'e (GPS) geçiş ile ilgili değerlendirmeler yapılırken, muhalefetin minimum 360 milletvekilliği alması gerektiğine dair bilgiler paylaşılıyor. Doğrudur, en azından sistemi referanduma götürmek için bu sayı gerekli. Ancak yarın muhalefet mecliste çoğunluğu kazansa, yeter sayıya ulaşamasa da muhalefete düşmüş bir AK Parti, sistem değişikliği ile ilgili müzakerelere açık bir hale gelebilecektir. O yüzden GPS'nin bir konsensüs ile hayat bulması öyle Kaf dağının ardında falan değildir. CHS ile yönetilen Türkiye hızlı ama bazı durumlarda doğru olmayan kararlar alıyor. Parlamento denetleme vazifesinden uzak durumda. Kuvvetler Ayrılığı gibi ülke için hayati derecede önemli olan bir ilkeden mahrum olarak yol almaya çalışıyor. 2018'den bugüne baktığımızda birçok alanda mevzi kaybettiğimizi net olarak görebiliyoruz. Her şey bir kenara, ekonomik açıdan karşı karşıya kalınan durum başlı başına bu sistemin sağlıklı işlemediğini gösteren yeterli bir gerekçedir. pushfn('ads'); Sistem konusuna farklı bir açıdan da bakmak mümkündür. Örneğin; Amerika Birleşik Devletleri ( ABD) Başkanı Joe Biden, Türkiye'nin F-16'ların modernizasyonu ve yenilerinin alımı sürecinde olumlu mesajlar verse de süreç bir türlü tamamlanamıyor. Çünkü Temsilciler Meclisi'nin onayı şart. Bugün Türkiye ile herhangi bir konuyu müzakere etmek isteyen bir ülke yürütmenin başı olan Cumhurbaşkanı ile yani bir kişi ile işlerini bir sonuca kolayca bağlayabiliyor. Zannedildiği gibi bu bir güçlü liderlik demek değildir. Bu durum, kanaatimce bir ülke için en büyük risktir. Bu değerlendirme doğrudan bir AK Parti veya Sayın Erdoğan eleştirisi olarak da görülmemelidir. Sistemin ruhunda sorunlar var. Her şey iyi gidiyor zannedilen bir ortamda, Allah korusun birden işlerin tersyüz olduğunu görmek mümkün hale gelebilir. Bu sistem sürdürülebilir değildir. Bu sistemin hayat bulmasına öncülük eden başta MHP'nin sonra da AK Parti'nin gelinen noktayı bir kere daha masaya yatırması gerekir. Kurumsal aklı olmayan devletlerin