Futbolun 1920'lerde oynanmaya başlandığı, kuruluş bakımından tarihin en eski kentlerinden birinde, Kadim Şehir Trabzon'da: -1967'de kurulan -1967-68 sezonunda İkinci Lig'de oynayan -1973-74 sezonunda şampiyon olarak Birinci Lig'e yükselen -1975-76 sezonunda Türk futbol tarihinde şampiyonluğu ilk kez İstanbul dışına taşıyan -1976-1984 yılları arasında 6 kez şampiyon olarak nam-ı diğer "Karadeniz Fırtınası" lâkabını da alarak futbolda, "çağ kapatıp, çağ açarcasına" Anadolu İhtilali'ni gerçekleştiren -Avrupa arenasında Liverpool, İnter, Barcelona, Dinamo Kiev gibi futbol devlerine Hüseyin Avni Eker Stadı'nı dar eden -Özellikle 1995-96, 2004-05, 2019-20 sezonlarında Hünkâr Hacı Bektaş Veli'nin "Her ne arar isen kendinde ara" deyişini hatırlatan, gideremediği hataları yüzünden şampiyonluğu bir sıra üstündeki takımlara kaptıran -2010-2011'de de Türkiye'de kupası verilmeyen, ama Avrupa tarafından "Şampiyon" olarak sayılan -2021-2022 Ahmet Çalık Sezonu'nu ise "Yeter bu hasret" diyerek haftalar öncesinden domine ederek, tescil edilmesi için matematik kitabında da yerini almasını bekleyen -Sonunda da ona, yani şampiyonluğa sezonun bitimine 3 hafta kalan kavuşan, bordo-mavi renklere bürünmüş TRABZONSPOR -Bu öyle bir hasretin vuslata ermesi idi ki bunu hikaye etmeye de, "Karadeniz'in suları mürekkep olsa yazmaya yetmez" dense abartı sayılamaz! -Sıladakinin de, gurbettekinin de "aynı hasret ateşi ile yandığı bir bekleyişin vuslatı bu" dense yeridir! Nihayet hasret vuslata erdi. Ama bu hasreti vuslata erdirenleri "tek geçerek" sayacak olsak onlar kimler mi idi -Yeşil çimenler üzerinde kalesini elleri, ayakları, başı, bacağı kısacası aklı ile kontrol eylediği tüm vücudu ile koruyan kaptan Uğurcan -Kenarda, kulübede "istisnalar kaideyi bozmaz" kabul ederek ben diyeyim "futbolculara", siz söyleyin "oyuna" yerinde isabetli müdahalelerde