Seçimler öncesinde insanlarımız ilk kez bu kadar umutlanmışlardı. Artık karabasan gibi ülkenin üzerine çöken "tek adam rejimi"nden kurtuluşun elle tutulacak kadar yakın olduğuna inanıyordu toplum. O yüzden yapılan devasa yanlışlara bile gözünü kapayıp sineye çekti. Çünkü kimse o umudun tükenmesine inanmak istemiyordu. Yapılan yanlışlar, atılan hatalı adımlar ne tek bir kişiden ne de tek bir partiden kaynaklıydı. Kolektif hatalar zincirinin yanında akla hayale gelmedik hilelere başvurulacağı bile göz ardı edilerek bir seçim hediye edildi. Seçmeni önce bu kadar umutlandırıp ardından o umudu tüketenler, seçim sonrasını yönetmeyi de beceremediler. Önce bir özeleştiri, ardından da yeniden umudu diri tutma adına yapılması gerekenler yapılmadığı gibi tam tersine yapılmaması gereken ne varsa yapıldı. Millet, yağmur gibi yağan zam ve vergilerin, emekliler enflasyonun yarısı kadar bile etmeyen maaş zammının, içeride siyasi rehine olarak tutulanların gündeme gelmesini beklerken içe dönük sorunlara gömülmüş. İki gün önce Kıbrıs Barış Harekâtı'nın yıldönümüydü. CHP tarihinin belki de en önemli eylemi olan o günü, sahte milliyetçilik davası güdenlerin gözüne sokması gerekmez miydi Bakın iki gün sonra da Lozan'ın 100. yılını kutlayacağız. İşgalcilerin hediyesi olan Sevr'in yırtılıp atılmasına ağıt yakanlar, bir aydan beri Irak'ın kuzeyinde Lozan'ı tartışırken CHP'den beklenen birinci ve ikinci genel başkanlarının başarısıyla imzalanmış Lozan'ı haftalar süren toplantılarla sahiplenmesiydi. DP iktidarında, CHP örgütleri il örgütlerinden ocak-bucak teşkilatlarına kadar Lozan'ı Türkiye'nin her bölgesinde günler süren etkinliklerle kutlardı. DP, bu toplantıları "asayiş" nedeniyle yasaklarken CHP'liler izinsiz olarak açık havada bile Lozan'ı kutlamakta direndiler. CHP'DEKİ DEJA VU! Yıl 1990. Bayrampaşa ilçesinde yapılan belediye başkanlığı seçimlerini DSP kazandı ve SHP'de gümbürtü koptu. İnönü, önseçim yerine arkadaşını aday gösteren Baykal ekibinin istifasını istedi. Ardından da olağaüstü kurultay kararı aldı. Baykal ve ekibi, partide yarış yerine "uzlaşarak değişim" modelini dile