İbrahim Ensari'nin akıl ve kalp sancısı

İbrahim Ensari'nin anne babası çok küçük yaşlarda ona namaz kılmayı ve Kur'an okumayı öğretmişlerdi.İbrahim büyüdükçe dinine bağlı bir çocuk olarak yetişti. Ne zaman ki Muradiye Alpaslan Köy Enstitüsüne öğrenci olarak kaydını yaptırdı, işte o günden sonra aklı ve kalbi sorularla yaralandı ve hayat ona zehir olmaya başladı. O zaman ülke genelindeki okullarda öğrenciler fabrika imalatı gibi tek tip olarak yetiştiriliyordu. Abdestli namazlı okula gelen yeni öğrenciler üzerinde yoğun bir baskı oluşturuluyor ve taze beyinlerine şüphe tohumları ekiliyordu. İbrahim'in ailesinin ona öğrettiği dini bilgiler taklitten ibaretti. İbrahim okula geldikten birkaç ay sonra bildikleriyle ve duydukları arasında çelişkiye düştü. Artık kıldığı namazdan ve tuttuğu oruçtan tat almamaya başladı. Allah, peygamber ve ahiretle ilgili şüpheleri arttı ve hayatı alt üst oldu. Okullar tatil olunca eve döndüğünde namaz ve oruçtan uzak olması ailesiyle arasını açtı. Bu yüzden İbrahim'in ne okulda ne evde huzuru kalmıştı. Okul hayatı kalbi ve aklı yaralı bir şekilde bitti. Sonra öğretmen olarak ataması oldu. Öğretmenliğinin ilk üç yılında durumu eskisi gibi devam etti. Her geçen gün İbrahim ile ailesinin arası daha da açıldı ve birbirlerini incitmeye başladılar. İbrahim bir gün kendi kendine bu böyle olmaz diyerek dini dergi ve kitaplar okumaya başladı ama içindeki fırtına yine dinmedi. İbrahim'in sıkıntısı devam ederken aynı şüpheleri taşıyan yakın bir arkadaşıyla çözüm yolları aramaya başladılar. Bir gün arkadaşı ona "Risale-i Nur okursan imanını kurtarır, tereddütlerden kurtulursun!" deyince İbrahim oralı bile olmadı. İbrahim Van'da, arkadaşı ise Gürpınar'da ikamet ediyordu. Hafta sonları bir araya gelip dertleşebiliyorlardı. Bir hafta sonu iki arkadaşın yolu Bediüzzaman'ın talebesi Molla Hamit'in dükkânına düştü. Kısa bir sohbet sonrası Molla Hamit, İbrahim'e "Hutbe-i Şamiye" ile "Gençlik Rehberi" kitaplarını verdi. İbrahim kitabı aldı ve kısa sürede okudu. O günden sonra okuduğu her bir sayfa risale hayatını adeta kıştan yaza çeviriyordu. Yeniden kendine geldi ve şüphe ve tereddütleri kısa sürede uçup gitti. Artık kıldığı namazdan, tuttuğu oruçtan ve yaptığı ibadetlerden tat almaya başlamıştı. İbrahim 1959 yılında yedek subay askerlik için Ankara'ya gitti. Kayıt işlemlerini yaptıktan sonra Balıkesir'de görev yapacaktı. Yol izni