7Ekim Hamas saldırısı İsrail'i, daha doğrusu İsrail sağını yıllardır beklediği fakat bahanesini ve ortamını bir türlü bulamadığı hedefine ulaşması, Gazze'yi tekrar kontrol altına alması, bir kez daha genişlemesi, konjonktür elverdiği takdirde de Filistinlilerin Gazze'den sürmesi için imkan yarattı. İçeriden ve dışarıdan gelen baskıları da insani molayla geçiştirdi.

Şimdi Netanyahu Yönetimi aşama aşama Gazze şeridinde yaşayanları güneye doğru sürüyor, üstelik de bunu insani gerekçelerle, Cenevre Sözleşmelerine uyma çerçevesinde gerçekleştiriyor. Sivillerin "operasyonlarından" zarar görmemesini sağlamak amacıyla onlara evinizi terk edin, biraz daha Mısır'a doğru yaklaşın emirleri yayınlıyor.

Mısır kendince anlaşılabilir nedenlerle savaştan kaçan, aslında hukuken ve ahlaken sığınma hakkı bulunan insanları topraklarına kabul etmekte isteksiz. Belli ki bir yandan sorunun kendisine ihracını, diğer yandan da üstüne binecek yükü kabullenmek istemiyor. Amerika'nın burayı ileride siz yönetin teklifine bile sıcak bakmıyor. Ancak insani baskıya ne kadar dayanabileceği tartışmalı.

Duvarlar veya sınır kapıları yıkılırsa savaştan kaçanlara karşı güç kullanması zor. İsrail'i de ne kendi iç muhalefeti, ne de dışarıdan gelen çoğu insani nedenlere dayalı tepkiler caydıracağa benzer. ABD İsrail'in askeri dediği hedeflerine ulaşmasına karşı değil. AB de öyle. Korkarım zorla yerinden edilmeyi, usulüne uygun etnik temizliğe dahi kabul ederler. Tek kaygıları çok insan ölmesinin doğurabileceği sonuçlar.

Savaşın yayılmasından, Lübnan, Irak, İran gibi ülkeleri içine çekmesinden de endişeliler. Fakat bölgede bulundurdukları askeri güçlerinin ve İsrail'in nükleer yeteneklerinin caydırıcı olacağına eminler. Arap dünyasının bölünmüşlüğünün, 50 yıl önceki saldırıyla günümüzdekinin farkının idrakindeler. Suudilerin ve başka pek çok Arap rejiminin Hamas'ın tetiklediği bu savaşın kendi savaşları olmadığını düşündüğünü biliyorlar.

Zaten çok derin analizler ve gözlemler yapmaları da gerekmiyor. Arap Birliği ile İslam İşbirliği Teşkilatı'nın 11 Kasım tarihli içinde bol çağrı ama hiç yaptırım olmayan 31 maddelik, girişiyle birlikte dokuz sayfalık ortak bildirgesinin bakmaları yeterli. Çünkü orada Müslüman dünyası kendinden başka herkesten destek istiyor (mesela Mad. 5, 11 ve 26) , Filistinlilere sadece yerinde insani ve iktisadi yardım vadediyor (Mad. 30).

Her nedense İsrail'e karşı diplomatik ambargo dahi öngörülmüyor. Silah satmayın, İsrail'e destek olmayın demekle yetiniliyor (Mad. 6). Filistinlileri bir kez daha sürmeye kalmayın uyarısı ve kırmızı çizgi kavramı var ama sürülürlerse ne olacağı belirtilmemiş (Mad.15). Daha çok savaş sonrası üstünde durulmuş, insan hakları ve insancıl hukuk ihlalleri yapıldığı anlatılmış (Mad. 14, 21, 23). Savaş bitince bir barış konferansı toplansın denmiş (Mad. 29),