Las Vegas'ta 18 bin kişilik bir etkinlik salonu var. Bu konser salonunun içi 360 derece ekran. Küre şeklinde bir salon düşünün. Siz ortadasınız, dört bir yanınız ekran. Sınırsız köşesiz ekran.

Spherevegas.com adresinde bilgiler var. Dünyanın en büyük ve en yüksek çözünürlüklü ekranı, yeryüzünde yaşayabileceğiniz en "immersive" deneyim deniyor. Immersive, "içine alan, kapsayıcı, sizi çepeçevre kucaklayan" anlamında.

Yani diyorlar ki bir deneyimi gerçekten yaşasanız bile bu kadar yaşayamazsınız.

Mesela bir balinanın hemen yanında yüzen bir dalgıcı getirin bu küreye, kendi çektiği filmi burada izletin. Gerçeğinden daha gerçek yaşasın. Birisi şöyle yazmış Twitter'da (X'e X diyemiyorum henüz) "Burada sunum yaptığınızı düşünsenize" Düşünemiyorum.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Gerçeği daha yakından deneyimlemek de değil burada olan biten. "Biz görüntüler kullanarak bir gerçeklik yarattık, gerçek hayatta algıladığınızdan daha iyi bir şey yaşatıyoruz size" denmekte. Renkler daha parlak, görüntü daha net. Aksiyon daha heyecanlı.

Umberto Eco keşke yaşasaydı da, Amerikalıların gerçekliğe ve orijinal olana açlığının hangi boyutlara geldiğini görüp bize kendi süzgecinden anlatsaydı. Sonradan kurulmuş, geçmişi, tarihi, eski dünyaya oranla nerdeyse var olmayan bu ülke, gerçeği, en gerçeği, diye diye gerçekle alakasız ne varsa yaptı.

(Eco referansı için bakınız "Günlük Yaşamdan Sanata, Umberto Eco, Can Yayınları)

Gerçeğe olan açlık arttıkça gerçekten daha da uzaklaşılıyor. Küre son nokta. Ama şunu da söylemek lazım, bu tip teknolojik deneyim sihirbazlıkları, sanat galerinden çok Las Vegas'a yakışıyor. En azından kimse bu renk cümbüşü gösterisinin sanat olduğunu iddia etmiyor. Tartışmaya bile açmıyor. Çünkü sanat ya da değil burada bir önemi yok. Eğlencenin dünya merkezinde, eğlence tam gaz devam ediyor.

Şu an Darren Aranofski'nin "Postcard From Earth" adlı filmi için bilet satışı başlamış. Aranofsky diyor ki, "İnsanlar henüz 18K görüntü görmediler. Burası sayesinde ilk kez görecekler." Bir parantez açayım. Oppenheimer filmi ile ilgili de net görüntü muhabbeti olmuştu.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Sinemada elde edilebilecek en net görüntü iddiası peşinden koşan, içerikten çok şekle odaklanan bir tartışma orada da yaşanmıştı.

Parantezi kapatıp devam edeyim, kürede 167 bin adet speaker var ve dört bir yana yerleştirilmişler. Buradaki ses deneyimi neredeyse görüntü deneyiminden de ötede.

Bir haftadır bu Las Vegas küresinin marifetlerini, ne kadar inanılmaz olduğunu dinliyoruz. Ben de yazılan yazılardan öğrendiklerimi özetliyorum. Eğlence sektörünün ileri gelenleri bunun bir milat olduğunu falan söylemekteler. İnsanların görüntüye, deneyime açlığı o kadar üst boyutlarda ki bu tip işler inanılmaz ses getiriyor. Ve elbette para o kadar şeye kadir ki, Aranofsky gibi 1998'de "Pi" ile hayatımıza giren alternatifin de alternatifi bir yönetmen işte 2023'te Las Vegas'ta turist eğlendiriyor ve net görüntü övüyor.

"Requiem for a Dream"i çeken, "The WrestlerGüreşçi"yi çeken adam. Bize insanı en sefil haliyle cesurca anlatmaya girişmiş bir sanatçı, içeriği bırakmış, şekli yüceltiyor. Oysa bu filmlerde, anlatılarda sağlam bir hikaye olmasa, görüntüyü 18 değil 118K göstersek ne olur