Her yeni şiir kitabıyla yeni heyecanlar yaşıyorum. Şair dostum Osman Hakan önceki gün yeni şiir kitabını getirdi, kitabın adı 'zerenderzer.'Özellikle yeni şiir kitapları için kendime ait özel bir zaman yaratmaya özen gösteriyorum. 'zerenderzer'i okumak için de geceyi adeta iple çektim ve bütün gece boyunca her dizeyi zihnime nakşederek okudum.Çok kişisel bir tercih ama son zamanlarda neredeyse her şiiri özellikle 'caz' dinleyerek okuyorum. Galiba yaşlanıyorum Bu yüzden de özellikle gençlik yıllarımda iz bırakan ve halen de hayatımın bir parçası olan şarkıları dinlemeden şiir okuyamaz oldum.Osman Hakan'ın bir bakıma ustalık şiirlerinden oluşan "zerenderzer"i önce bir solukta okudum ve sonra dönüp beni derinden etkileyen "geceleyin yürümek" şiirini Miles Davis'in "Kind of blue" albümü eşliğinde ağır ağır okumaya başladım. Tıpkı Miles Davis'in şarkısının bir yerinde "Mavinin farklı türleri kalbimi tetikleyen bu" sözlerinde olduğu gibi, Osman Hakan'ın şiirindeki şu dizeler de beni 'camdan gözyaşları'yla uzun rüyalara taşıdı ve gece çok uzun sürdü: gece fitne gece ateş gece kan narsabah serap sabah su sabah boran kar gece savrulur dudakların gülsabah içinde camdan sesler kırılır gece uzak aşklar vurur kıyıyasabah tenim dökülür bir rüyayagece camdan gözyaşı sabah can isli neyleyimzaman bende ben sabaha gideyimBiliyorum, birileri dönüp dolaşıp meseleyi 'caz'a bağladığım için çok mutlu olmayacak. Elbette herkesin müzik beğenileri farklıdır, buna saygı duyuyorum ama ne yapayım ki benim tercihim de caz Ayrıca hemen belirtmeliyim, ben müziği kendim için dinliyorum. Dolayısıyla müzikle ilgili yazıları biraz da kendim için yazdığımı söyleyebilirimAma unutmamak gerekiyor ki Miles Davis'in "Kind of Blue" albümü; müzik dünyası için olduğu kadar diğer müzikal alanlar için de emsalsizdir, müthiş bir "hit" ve sanatsal bir devrimin öncüsüdür.Eminim ki cazı sevmediğini söyleyenler bile,