6 Şubat tarihinde Pazarcık ve Elbistan merkezli yaşanan 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremin üzerinden üç hafta geçti.248. saatte (10 gün) mucize kurtuluşların yaşandığı enkazdan artık ses gelmiyor. 43 binin üzerinde insanın vefat ettiği depremin ardından enkazlar da kaldırılıyor. Öyle bir yıkım oldu ki, binaların enkazlarını koyacak yer bulanamıyor. Hem çevreyi kirletme hem de asbest yığınlarının kansere yol açabilmesi açısından enkazın toplanacağı yer önemli. LÖSEV buna dikkat çekerken, "Deprem nasıl geliyorum dedi ve geldiyse ne yazık ki lösemi ve kanser de aynı şekilde kapımızı çalacaktır" ikazlarında bulunuyor. Diğer taraftan kurumların eksiğini, yanlışını, doğrusunu tartışma zamanı geldi. Depremin ardından yapılan geç müdahale, askerin deprem bölgelerine geç intikal etmesi, çürük binalar, buna izin verenler, imar barışı denilerek defalarca çıkarılan aflar... Bunlarda kimin kusuru varsa adalet önünde hesap vermeli... Bu eksikleri, hataları söyleyenleri "hain, devlet düşmanı..." gibi ağza alınmayacak sözlerle eleştirmek kimseyi sorumluluktan kurtarmaz. Kimin ihmali ve hatası varsa hesabını verecektir, vermelidir. HESABI SORULMAYACAK MI Depremin ilk günlerinde yaşanan koordinasyonsuzluğun hesabı sorulmayacak mı Yeterli teknik cihaz olmadığı için daha fazla can kurtaramadığına üzülen madencinin, talimat verilmediği için şehir girişlerinde bekleyen vinç operatörlerinin feryadı hiç sorgulanmayacak mı Bırakın köyleri şehirlere, ilçelere, kasabalara daha ulaşılamamışken, arama kurtarmayı sekteye uğratma pahasına "Ulaşılmayan bir nokta yok" diyen yetkililerden hesap sorulmayacak mı 13.5 milyon insanın yaşadığı 10 ildeki deprem sonrasını, hangi ülkede olsa yönetmesi zordur. Herkes bunun farkında ama uzmanları tarafından "geliyor" diyen bir afete karşı önlem almakta başarısız olan yöneticiler; sorumluluklarını hatırlatanlara, "Bir daha böyle büyük acının bir daha olmaması için tedbir alacağız. Arama kurtarma ekiplerini arttıracağız, binaları daha çok denetleyeceğiz" dese ne kaybeder Bu acizlik mi olur Saklanmaya çalışılsa da saklanamayacak gerçekler orta yer de