Amin Maalouf'un "Pusulasız bir halde girdik yeni yüzyıla" dediği gibi gerçekten de bugün geriye doğru baktığımızda yüzyıla girdiğimiz ilk günden beri savrulup duruyoruz. Her şeyin adeta çivisinin çıktığı kaygıların her geçen gün bir önceki günden daha fazla arttığı bir zamana eriştik. Bunu düşündüren olayları alt alta sıralamaya gerek yok; eminim ki çoğu kişi bazı kesişim noktalarını bir an önce unutmak bile istiyordur hem de en ufak hatırlatma kırıntısı kalmayacak şekilde. Öyle ki havamızdan suyumuza kadar her şey kirlenmişken son olarak nefeslerimizde artık kir soluyor. Bedenlerimiz hastalıktan kurtulmuyor. Zaten zihinsel ölüm çoktan gerçekleştiği için o noktada söylenecek pek bir şey yok. Arada sırada beklenmedik olaylar nazarlık gibi bir köşeye çerçevelenip asılıyor. Gencecik fidanların nefes almayı bıraktığı bir yerde her söz biraz havada kalır, her kanaat biraz yasak savuşturmaya ve birazda günah çıkarmaya döner. Gerçi bu yüklenilen günahları çıkartacak bir pişmanlık emaresi de yok. Birbirinden daha karanlık birbirinden daha umut kırıcı işler hiç gecikmeden bütün boşlukları dolduruyor. Hiçbir neden üzerinde durulmuyor sadece çıktıların yorumlarının yorumları üzerinde duruluyor. Herkes o kadar hâkli ki elbette haksızlıklar, yangınlar, feryatlar duyulmayacak. Kendi sesine bu kadar meftun olunan bir zaman herhalde tarihin hiçbir evresinde yoktur. pushfn('ads'); Pusulanın kolunu kanadını kırıp işlevsiz bir hale getirdikten sonra tanımadığın değişimini fark etmediğin şeyi nasıl doğru bir şekilde anlayabilir, algılayabilirsin. Algılayamadığın şeyi nasıl anlamlandırabilirsin demek ki hiçbir şey senin anladığın gibi değilmiş. O vakit nedir bu bitmez tükenmez bencilliğin, hırsın, kibrin İleti ile arandaki mesafeden dolayı artık mesaj ulaşmıyor. Kalıplarla, şablonlarla, torna düzenleri ile bir yere varılmıyor. Onun için insana dair proje üretmekten geri dur. İçinde kaybolduğun yalanlar, teviller sadece seni değil her şeyi çürütüyor. Çürüme her yerde, her şeyde Klişe olacak belki ama tuz bile koktunun ötesinde Bu sadece bir yere ait bir olay değil dünyanın genel gidişatı da aynı minval üzere hareket ediyor. Hadi bakalım dünyanın su uzak ucunda bir şey oldu da sadra şifa verdi durumu da yok. Dünya küçüldü küçülmesine ama defolar da büyüdükçe büyüdü artık hiçbir yere sığmıyor. Genç adamlar