'Eylülde gelirim' demiştin hani... Kaç eylül gelip geçti, fakat sen hâlâ gelmedin.. Ey adalet neredeysen bize doğru gel!

Münzevî bir dervişe döndüm.. Gözlerim kapıda.. Ruhumun dönmesini bekliyorum sabırla.

Bağrı yanık bir şair "Sanki ruhum çıktı canımdan Sen benden gittin gideli" derken, benim gibi 'içerde' olan sevdiğine mi sitem ediyor acaba

UMUT

Daha önce sevip sadece dinlediğim bir şiiri, bizzat yaşayacağımı nereden bilebilirdim ki!

"Sen içerdeyken ben.. Hiç oturup ağlamadım Hiç karartmadım umudu, Hiç bulandırmadım onuru Öyle dimdik durdum ortada.. Hiç utanmadan.. Ve hiç unutmadan.." (İ. Sadri)

Sadece 'erken vurulmuş gençliğimiz gibi dağıldım' ve 'her gün bir yaprağını kopardım..deli ayrılığın..' Sen eylülde gelecektin hani Ayları, mevsimleri bekledim umutla. Çocukları oyaladım, teselli etmeye çalıştım büyükleri..

Uyudum, uyandım 'adalet ne zaman tecelli edecek, sen ne zaman geleceksin' diye sayıkladım. Adalet düşleri gördüm her gece.

GÜVERCİN

Adalet sadece sevenlere değil; zalimlere, düşman olanlara da şifaydı. Herkes için; ekmek ve su gibi, hürriyet gibi insanî ve Rahmanî bir hediyeydi.

Sen küllerinden yeniden.. ve yeniden doğan ankaydın.. Bembeyaz bir güvercin olmuştun bu defa.. narin gagasında incecik bir zeytin dalı taşıyan.. bütün şifa dualarını yüklemiştin kanatlarına.. sen şifanın tâ kendisi olmuştun.. 'Âb-ı hayât' sunan şefkatin gökkuşağı gibi âlemi kuşatmıştı.

ŞİRAZE

Bir düş gördüm ben..

Her zamanki gibi merhametliydin, aklı selimdin.. şifa taşıyan ılık bir meltemdin.. Gösterdin topluma şirazesi dağılan kanunlarını.. Gösterdin yargıçlara kabuk bağlamayan vicdan yaralarını.. Masumların her yana savrulan cüzlerini.. sararan benizlerini.. umutla bekleyen gözlerini..

Bir de beni görseydin.. belki görüp biliyorsundur kimbilir.. en ince sızıyı farkeder ve hiç bir şeyi unutmazsın sen..

Belki geç gelirsin ama mutlaka gelirsin.. geleceksin.. bunu bilir, buna iman ederim ben. Çünkü ilahî kanun böyle. O 'zalimlerin yaptığından habersiz değil' -hâşâ.. mühlet verir ama, asla ihmal etmez.