Bilindiği gibi İslamiyet'te "Şeair" adıyla bazı hükümler vardır. Şeair: Allah'a kulluk etmeye vesile olan, saygı gösterilmesi ve korunması gereken belli ibadet, işaret ve semboller anlamına gelir. Bunlardan biri de "ezan"dır.Hatırlanacağı üzere Türkiye'de 'Tek Parti' döneminde (1932-1950 arası) ezanın asli haliyle okunması yasaklanmış ve Türkçe okunması mecburiydi. 14 Mayıs 1950'de iktidara gelen Menderes'in öncülüğündeki Demokrat Parti hükümeti ilk icraat olarak Türkçe olan ezanın, asli şekline dönmesini sağlamış ve bütün Müslümanların bayram yapmasına sebeb olmuştu. Bununla ilgili özel bir hatırayı nakletmek istiyorum. "Kayınpederimin babası Hacı Mümin, sağlam demokrat olan bir kişiydi, rahmetli. Sakarya Geyve Doğantepe köyünde oturuyor o zamanlar. O gün Geyve'nin pazarı olduğu için 16 Haziran 1950 günü köyden Geyve'ye gidiyor. Pazarda dolaşırken radyoda haberleri dinliyor. Duyduklarına inanamıyor. "Ezan üzerindeki yasak kalkmış, asıl şekliyle okunabilirmiş". Bunun duyar duymaz doğru köye yola çıkıyor, 3 km yolu kâh koşarak kâh yürüyerek bir çırpıda alıyor. Vakit te ikindi. Hemen minareye çıkıyor, başlıyor ezan okumaya. "Allahüekber, Allahüekber.." diye. Köyde bunu duyanlar kimi şaşırıyor, bazıları kızıyor, bazılarının gözünde