HEP bir ikilem içerisinde olursun. Seviyor mu Sevmiyor mu Bunu öğrenmek kolay diye düşünür herkes. Git sor... Ama olmaz. Sorulmaz. İkilem hep devam eder. ONU gördüğünde karnında kelebekler uçuşur. Ama... O hiçbir şey hissetmiyor olabilir. AŞIK olduğun kişinin, sana aşık olabileceği ihtimalini hiç unutmazsın. Eğer karşındaki şerefsizse umut verir, verir ama başka insanların yanında olur. SEVGİLİSİ varsa bir de... O duygu anlatılamaz. Platoniksindir zaten. Acı çekersin. Hata mı yapıyorum dersin. Konuşmalı mıyım dersin. Sonra bir anda bir kızerkek çıkar karşısına. İki günde sevgili olurlar. O SEVGİLİSİYLE karşında sarılır, koklaşır. Sen yine de onu seversin. Oracıkta ağlamamak için zor tutarsın kendini. Bazen gülümsemek zorunda kalırsın... ONA ne yaparsa yapsın kız"a"mazsın... ONUN hoşuna gidecek şeyleri araşıtırıp (kesinlikle ne yapar eder bulursun) bulduklarına göre davranırsın. O fark etmeyebilir. Ama sen buna aldırmazsın. ONA sarılan, bakan kızlarıerkekleri öldürmek istersin. Ama ona kızamazsın. BİR filmi izlerken, müziği dinlerken "Acaba o ne düşündü bunu yaparken" diye düşünmekten kendini alıkoyamazsın. HER ortak noktanız seni mutlu eder. NE zaman bir papatya bulsan seviyor-sevmiyor yaparsın. Artık o kadar iyi hesaplarsın ki hep seviyor çıkar. O NE zaman ağlasa, üzülse içinden bir parça kopar. EĞER ona söylemezsen, seni sevip sevmediğini asla öğrenemeyeceğini hatırlarsın. ARKADAŞLARININ gazına gelip onunla konuştuğunda, böyle bir cevap alma ihtimalin doğar. Aradan yıllar geçse bile "Ulan keşke sevseydi be" dersin. BUNU BİLİYOR MUYDUN BİTKİLERDE