Metin Uca öldü. Kimleri kendisi için yazar hatta entelektüel diyor. Maalesef bu kavramları bulunduğumuz ideolojik kampa göre cömertçe dağıtan bir toplumuz. Kendisi bana sorarsanız toplumun bir kesimi için şovmendi. Toplumun bir kesimi diyorum çünkü kötü şakalarına ancak o şakaların hedef aldığı toplumsal kesimin karşıtları gülüyordu. Her neyse, bir entelektüel olup olmadığını çok değil üç beş sene içinde herkes anlayacak. Bakalım adını anan olacak mı
Uca yapıp ettikleri, söyledikleri, durduğu yer ile hayatı boyunca İslam düşmanı bir çizgideydi. Daha sonra öğrendik ki Müslüman olmadığını ve cenazesinin Müslüman usulüne göre kaldırılmasını istemediğini beyan etmiş. Ne diyelim inancınca göre muamele görsün, varsa eğer dinince dinlensin.
Ama... Uca'nın cenazesi Kocatepe Camii'nin musalla taşına kondu. Yakınları öyle istemiş. Şimdi meselenin bir fıkhi boyutu var. İnşallah günün birinde cesur ve aklı başında bir hoca efendi çıkıp fıkhı boyutuna bir açıklık getirir; Müslüman olmadığını beyan eden kişinin cenazesi yakınlarının talebi üzerine camiden kalkabilir mi Bu İslam fıkhına göre caiz midir Yakınlarının Müslümandı ve cenazesi camiden kalkacak demeleri yeterli midir Eğer bu soruların cevabı evet ise fıkhi mesele çözülmüş oluyor. Cenazesi camiye gelir, usulünce namazı kılınır, isteyen de duasına âmin der, hüsnü şehadette bulunur.
Gelelim işin sosyolojik boyutuna; pek haklı olarak toplumun bir kesimi ömrünü İslam karşıtlığı ile geçirmiş kişilerin amiyane tabirle imamın kayığına bindirilmesine karşı çıkıyor. En hafif tabirle içlerine sinmiyor. En hafif tabirle derken kendimi referans alıyorum. Temennim cenazenin, düğünün, bayramın niza meselesi olmamasıdır. Keşke Uca hayattayken diline sahip çıksaydı da bu meseleleri konuşmasaydık. Ama öyle olmadı. Eh, haliyle bunun bir bedeli olmalı diye düşünmeden kendimi alamıyorum.
Peki neden ömrü İslam düşmanlığı ile geçmiş, üstelik Uca gibi cenaze namazının kılınmamasını vasiyet etmiş kişilerin cenazesi ısrarla camiden kalkar Cevabı söz ile basit ama anlamı derin. Çünkü bu toplumda dinden başka hayatı ve dolayısı ile ölümü anlamlı kılacak bir düşünce, fenomen, ortak değer yok. Materyalist sol teröristlerin bile arkasından ışıktı, göksel esindi, ölümsüzlüktü bir sürü laf ediliyor. Çünkü bu toplumda ateist olamazsınız. Çünkü bu toplumda din duygusu ve realitesi rejim, laiklik, hayat tarzı şu bu tartışmalarının çok daha derininde, çok daha saygın ve çok daha belirleyici bir yerdedir. Keşke bunu son kullanma tarihi geçmiş ucuz pozitivistlerimiz de anlasa. Onlardan dört başı mamur mümin ve mümineler olmalarını beklemiyoruz. Yani olmak isterlerse ne ala ama bizim öyle bir beklentimiz yok. İnsan olsalar ve milletin diniyle diyanetiyle uğraşmayı bıraksalar yeter. Hem böylece ömür boyunca İslam düşmanlığı yapıp sonra imamın kayığına binmek tenakuzundan da kurtulurlardı. Metin Uca hiçbir zaman komik olmadı. Ama komedyan cenazesi klişeleri ile konuşursak son şakası tabutunun musallaya konulması oldu. Son şakası güldürmedi derler ama sanki Uca'nın komik olan tek şakası buydu. Tam bir absürd komedi!