Ankara'nın epeydir sorun yaşadığı İsrail başta olmak üzere Suudi Arabistan, Mısır, BAE ile ilişkilerini "normalleştirme" yolunda attığı adımlar bir zorunluluğun sonucu. ABD'de -niye bu kadar gönülden desteklediğimizi bilmediğimiz- Trump idaresi yıkıldıktan sonra Biden ile arayı düzeltmek için bunları yapmaya mecburduk. Ama bu kadar ihtilafı, bu kadar çatışmayı taşıyacak halimiz de yok zaten. Şimdi atılan bu adımları ellerini acıtacak kadar şiddetle alkışlıyor birileri. Daha önce de aksi yöndeki hesapsız adımları var güçleriyle alkışlayanlarla aynı kişiler bunlar. İktidar ne yapsa alkışlayanlar. İyi, güzel de.. bugün aramızı düzeltmek için onca uğraş verdiğimiz bu ülkelerle arayı niye bozdukDiyorlar ki kavga çıkaran taraf biz olsak da neticede haklı olan taraftık. Peki, şimdi ne oldu Haklı olmaktan vaz mı geçtik Yoksa haklılık iddiamızı mı terk ettik Cevabı bilinen sorular bunlarPeki bu süreçte ne kazandık ne kaybettik Üstelik şimdi arayı düzelteyim derken daha büyük yanlışlar da yapılıyor, ülkenin geleceği adına başka risklere de kapı aralanıyor. Söz gelimi Cemal Kaşıkçı olayının, bırakın toplumun hukuk duygusunda ve vicdanlarda açtığı yarayı, Türkiye'nin itibarına verdiği zarar nasıl onarılacak Körfez emirliklerinin ekonomik kriz yaşamakta olan Türkiye'deki birtakım ticari varlıkları satın almaya yönelik iştahları milli çıkarlarımıza halel gelmeden nasıl doyurulacakDış politikayı iç politika malzemesi yapma hesapsızlığının sonucu başka türlü olabilir miydi Olamazdı. Boşuna dilimizde tüy bitene kadar itiraz edip durmadık 2011'den beri yapılan yanlışlara... Ne var ki milli çıkarlar ancak propaganda söylevlerinin malzemesi olarak akla geliyorsa bu tür itirazlar -hem de gayrı millilik suçlamasıyla- size geri bile dönebiliyor.Ama bu ülkeyi sokakta bulmadığımıza göre ne olursa olsun yanlışlara karşı sesimizi çıkarmak, doğruların istikametini göstermek zorundayız. Bilhassa bizimki gibi bir coğrafyada -ve ayrıca mevcut şartlarda- Türkiye'nin güvenliğini ve milli hedeflerine ulaşmasını sağlayacak yolu 2016'dan itibaren KARAR'da "Dostları çoğaltmak, düşmanları azaltmak" şeklinde formüle etmeye çalışmıştım. Sonra bir baktık ki bu laf iktidar partisinin sloganı olarak kullanılmaya başlandı. Ama tam aksini yapıp dostları azaltmaya, düşmanları çoğaltmaya devam ettiler.Çünkü dışarıda birileriyle kavga ediyor görünmek içeride kazanç getiriyordu. Bir taşla da iki kuş vuruluyordu. Hem halkın bir kısmının gözünde ülkedeki sıkıntıların sorumluluğu düşmüş oluyordu iktidarın üzerinden hem de seçmen tabanını bir arada tutabiliyordu bu yolla.Türkiye'nin milli çıkarlarının nerede olduğu ise umursanmıyordu. Bunu sorgulamaya kalkışanlar kolayca dış güçlerin dostu olarak yaftalanabiliyordu. Dolayısıyla dış politika sahası bugün büyük bir enkaz durumunda.Ne yazık ki yalnızca dış politikada değil, nerdeyse her alanda ölçüsüzce atılan adımların sonucunda benzer birer hasar tablosu oluştu son yıllarda. Ekonomi ortada Eğitimin kalitesi ortada Sağlık sisteminin geldiği yer ortada Tarımdaki halimiz ortada Hukuksuzluklar,