Her seferinde... "Adamlar kafayı dinimizle bozmuşlar, delirmek bu artık" deyip hafif alaycı bir edayla geçiştiriyoruz... Kolaycıyız doğrusu; gevşeğiz. Niye kafayı dinimizle bozmuşlar peki diye sormuyoruz Sorduğumuzda da ezberden cevaplıyoruz: Çünkü laikçiler, sekülerler, ateistler, şöyle böyleler... Hayır! Bu tanımlamalar esas dürtüyü anlatmıyor, üstelik pek "kibar"lar... Bazen de kızıyoruz... Vay, nasıl böyle söylermiş de, terbiyesizmiş de, "Allahsız"mış da... Gemi azıya almışlar da... Peki neden böyleler Neden her fırsatta dindarlığı aşağılıyorlar TV kanallarında mesela, canlı yayında hapşırmaktan birkaç dakika içinde İslam'a hakaret etmeye nasıl ve neden geçebiliyorlar Emekçiler için siyaset yaptığını söyleyen birileri nasıl olur da emekçilerin "dokunulmazları" karşısında bu kadar pervasız düşmanlıklar sergiler Basit bir aymazlık olabilir mi bu Ercan Yıldırım'ın çok önem verdiğim bir yazısının başlığı yukarıda sorduğum soruların cevabına giriş niteliğindedir: Türkiye'nin nomosu İslam'dır. Önce bunu kafamıza iyice yerleştirelim. 1071'den bu yana böyledir. O yüzden de Türkiye olmasın isteyenler için ana yol İslam'ı hedef almak, İslam'ın bu topraklardaki derin bağlarını çözülmeye uğratmak, Türkleri İslam'dan soğutmaktır... Yeri gelmişken açayım... Nomos bir felsefe terimidir; üzerine bütün yasaların, normların inşa edildiği kök yasavarlık anlamında kullanılır. Physis'in (Tabiat) karşısında nomos vardır. Bizde işte bu alan İslam'la belirlenir. Aynı zamanda tarihseltoplumsal