Hayatımız bir kalem olarak amel defterimizi kendi elimizle yazıyoruz. Dünyada yaptıklarımız veya yapmadıklarımız ahiretimizin şeklini ve vaziyetini belirliyor.Yani hayatımızı nasıl yaşadığımız hayatımızın nasıl son bulacağı açısından bize büyük ipuçları veriyor. Görebilen ve anlayabilen için başlangıç ile son arasında büyük bir bağlantı var. Hayat dediğimiz şey anlamlı sıralamalar bütünü. Kitabın ilk sayfası ile son sayfası sıkı sıkıya birbirine bağlı. Hiçbir şey tesadüf veya karışıklık içinde değil. Sadece takdir edilmiş olanların gerçekleşmesinden ibaret. Çıkış noktasından varış noktasına kadar istikamet ile gidebilmek için Cenab-Hakka daima dua etmek lazım. Hafız Hasan Hüseyin Erol'un mübarek vefatı bize bunları düşündürdü. Rahmetlinin okuduğu risalenin son sayfasında kalan ip büyük manalar içeriyor: "Hem mevt ve eceli, âlem-i berzaha giden ve âlem-i bekâda olan ahbaplara visal ve mülâkat mukaddimesi olarak gösterir. Ehl-i dalâletin nazarında bütün ahbabından bir firak-ı ebedî telâkki ettiği ölüm yaralarını böylece tedavi eder. Ve o firak, ayn-ı lika olduğunu ispat eder. Hem kabrin âlem-i rahmete ve dâr-ı saadete ve bağistan-ı cinâna ve nuristan-ı Rahmân'a açılan bir kapı olduğunu ispat etmekle, beşerin en müthiş korkusunu izale edip, en elîm ve kasavetli ve sıkıntılı olan berzah seyahatini